علم قرائت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرائت، همان تلاوت و خواندن
قرآن کریم است، يعني هرگاه تلاوت قرآن به گونه‌اي باشد كه از نصّ وحي الهي حكايت كند و برحسبِ اجتهادِ يكي از قرّاء معروف ـ‌برپايه و اصول مضبوطي كه در علم قرائت شرط شده است‌ـ استوار باشد، قرائت قرآن تحقّق يافته است
.
امام صادق(ع) مي‌فرمايد: «قرآن يكي بيش نيست و اختلاف بر سر قرائت آن، از جانب راويان (قاريان) صورت گرفته است»
.
قرآن داراي نصّ واحدي است و اختلاف ميان
قرّاء بر سرِ بدست آوردن و رسيدن به آن نصّ واحد است و عوامل اختلاف چند چيز است:
۱ـ اختلاف مصاحف اوّليه، چه پيش از اقدام به يكسان كردن مصاحف در زمان
عثمان و چه پس از آن.
۲ـ نارسايي خط و نوشته‌هاي
قرآن كه از هرگونه علايم مشخصه و حتّي از نقطه، عاري بوده است.
۳ـ ابتدايي بودن خط، نزد عرب آن روز
.
