• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تبلغ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


تَبَلُّغ (به فتح تاء و باء) از باب تفعّل، یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای اکتفاء می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف خفاش، از این واژه استفاده نموده است.


تَبَلُّغ (به فتح تاء و باء) از باب تفعّل، به معنای اکتفاء آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «تبلّغ بکذا: اکتفی به.»
[۱] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین (ط-الحسینی)، ج۱، ص۲۴۴.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) در در وصف خفّاش فرماید: «فاذا القت الشمس قناعها ... اطبقت الاجفان علی مآقیها و تبلّغت بما اکتسبته من المعاش فی ظلم لیالیها؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۷، خطبه۱۵۵.    
چون آفتاب پرده‌اش را افکند و طلوع کرد، خفاش پلک‌های خود را بر پایین چشم می‌گذارد و به آنچه از قوت در ظلمت شب‌ها به دست آورده اکتفاء می‌کند.»

۱. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین (ط-الحسینی)، ج۱، ص۲۴۴.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۷، خطبه۱۵۵.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلاغ»، ص۱۵۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار