ترتیب قرآن‌های عثمانی که همان ترتیب رایج در روزگار ما است، براساس ترتیب مصاحف صحابه به ویژه مصحف ابی بن کعب - با اختلاف‌هایی اندک - صورت گرفته است که قاعده کلی آن، جلو انداختن سوره‌های بلند (طوال) بر سوره‌های کوتاه (قصار) بود؛ اما توقیفی یا اجتهادی بودن ترتیب مصاحف صحابه، مورد اختلاف محققان است.
غانم قدوری الحمد ضمن پذیرش این مطلب که اساس و ترتیب قرآن - از جمله ترتیب مصحف عثمانی- به طور روشن معلوم نیست، شواهدی روایی برای توقیفی بودن ترتیب آیات و سوره‌ها ذکر کرده، و در پایان خاطرنشان می‌کند که در سخن گفتن از ترتیب آیات و سوره‌ها، وحدتموضوع و اسلوب را که در بسیاری از سوره‌ها هست، نباید از نظر دور داشت؛ و این چیزی است که هرگونه احتمالی را درباره این که ترتیب سوره‌ها از اجتهاد اصحاب بوده است نفی می‌کند…
[۱]معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۰.
