ترک (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَرْک (به فتح تاء و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای واگذاشتن و باقی گذاشتن است. «تَرْک» در ترک عمدی و غیر عمدی هر دو به کار می‌رود.
تَرْک:
واگذاشتن و باقی گذاشتن است.
(لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْاَقْرَبُونَ) «برای مردان بهره‌ای است از آنچه
پدر و
مادر و نزدیکان واگذاشته‌اند».
ترک در ترک عمدی و غیر عمدی هر دو به کار می‌رود؛ غیر عمدی مثل
آیه فوق، و عمدی مثل:
(ما قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ اَوْ تَرَکْتُمُوها قائِمَةً عَلی اُصُولِها فَبِاِذْنِ اللَّهِ) (هر
درخت نخل با ارزشى را قطع كرديد يا آن را به حال خود واگذاشتيد، همه به
اذن خدا بود).
در آیه
(وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ) (و نام نيك او را در ميان امّت‌هاى بعد باقى نهاديم)
که درباره چند نفر از
پیغمبران آمده، مراد از آن نام نیک یا بقاء
شریعت آنهاست و «تَرَکْنا» در باقی گذاردن به کار رفته است.
به نظر
المیزان مراد از آن بقاء شریعت آنها است تا روز
قیامت،
چنانکه در
(وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ) (و براى من در ميان امّت‌هاى آينده، نام نيكى قرار ده)
نیز آن‌طور گفته است.
مجمع البیان گوید: «تَرَکْنا» به معنی ابقینا است.
اقرب الموارد گفته: «تَرَکَهُ: خَلَّاهُ... وَ اَبْقَاهُ».
ناگفته نماند باقی گذاشتن با وا گذاشتن می‌سازد زیرا دست کشیدن از چیزی فی الواقع باقی گذاشتن آنست.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "ترک"، ج۱، ص۲۷۳.
