• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترک (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




تَرْک (به فتح تاء و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای واگذاشتن‌ و باقی گذاشتن است. «تَرْک» در ترک عمدی و غیر عمدی هر دو به کار می‌رود.



تَرْک: واگذاشتن‌ و باقی گذاشتن است.


(لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ‌ الْوالِدانِ وَ الْاَقْرَبُونَ‌) «برای مردان بهره‌ای است از آنچه پدر و مادر و نزدیکان واگذاشته‌اند».
ترک در ترک عمدی و غیر عمدی هر دو به کار می‌رود؛ غیر عمدی مثل آیه فوق، و عمدی مثل‌: (ما قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ اَوْ تَرَکْتُمُوها قائِمَةً عَلی‌ اُصُولِها فَبِاِذْنِ اللَّهِ‌) (هر درخت نخل با ارزشى را قطع كرديد يا آن را به حال خود واگذاشتيد، همه به اذن خدا بود).
در آیه‌ (وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ‌) (و نام نيك او را در ميان امّت‌هاى بعد باقى نهاديم) که درباره چند نفر از پیغمبران آمده، مراد از آن نام نیک یا بقاء شریعت آنهاست و «تَرَکْنا» در باقی گذاردن به کار رفته است.
به نظر المیزان مراد از آن بقاء شریعت آنها است تا روز قیامت، چنانکه در (وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ‌) (و براى من در ميان امّت‌هاى آينده، نام نيكى قرار ده) نیز آن‌طور گفته است.
مجمع البیان گوید: «تَرَکْنا» به معنی ابقینا است.
اقرب الموارد گفته: «تَرَکَهُ‌: خَلَّاهُ... وَ اَبْقَاهُ».
ناگفته نماند باقی گذاشتن با وا گذاشتن می‌سازد زیرا دست کشیدن از چیزی فی الواقع باقی گذاشتن آنست.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۶۰.    
۴. نساء/سوره۴، آیه۷.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۱۹۸.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۳۱۳.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۳۲.    
۹. حشر/سوره۵۹، آیه۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۶.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۱.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۸۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۱۵.    
۱۵. صافّات/سوره۳۷، آیه۷۸.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۹.    
۱۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۴۶.    
۱۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۲۱.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۹.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۵.    
۲۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۸۴.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۱.    
۲۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۸۶.    
۲۴. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۰۱.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۴.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۲.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۹.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۵-۶.    
۲۹. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۲۹۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "ترک"، ج۱، ص۲۷۳.    






جعبه ابزار