• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث مزید

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حدیث مزید، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی گفته می‌شود که نسبت به احادیث هم‌مضمون آن دارای اضافه‌ای باشد.


خبر واحد دارای اقسامی است که از جمله آنها حدیث مزید است.
حدیث مزید حدیثی است که در متن یا سند آن اضافه‌ای باشد که در متن یا سند سایر احادیث وارده به همان مضمون نباشد.

در مورد مزید ثقات اقوالی است که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
۱- مزید ثقات مورد پذیرش است.
۲- مزید ثقات مورد قبول است در صورتی که راوی آن «حافظ» باشد.
۳- مزید ثقات پذیرفته است آن‌گاه که راوی مزید یک نفر و راوی ناقص یک گروه و مجلس حدیث واحد نباشد، به عبارت دیگر این امور سه گانه با هم جمع نشوند.
۴- اگر راوی حدیث مزید و حدیث غیر مزید یکی باشد مزید در صورت وجود یکی از دو شرط ذیل پذیرفته است:
ا - راوی حدیث مزید اعتراف کند که این حدیث را دو بار شنیده است یک بار با اضافه و یک بار بدون اضافه.
ب - راوی بگوید حدیث غیر مزید سبب نسیان و غفلت و… از وی صادر شده است. در غیر این صورت دو روایت متعارض می‌شوند و باید قواعد باب تعارض اعمال شود.
۵- حدیث مزید به هیچ وجه مورد پذیرش نیست.
۶- بعضی قائل به تفصیل شده گفته‌اند: اگر راوی حدیث مزید با راوی حدیث غیر مزید یکی باشد حدیث مزید قابل قبول نیست ولی اگر راوی حدیث مزید شخصی باشد و راوی حدیث غیر مزید شخص دیگری باشد مورد قبول است.

حدیث مزید دو قسم است:
۱- متنی.
۲- سندی.
۳ - حدیث مزید متنی و سندی.
۴ - حدیث مختلف
برخی دو قسم دیگر بر آن افزوده و مجموعاً آن را چهار قسم می‌دانند.

مترادفات این اصطلاح عبارتند از: مزید، خبر مزید، روایت مزید.
[۱] سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۳.    
[۲] سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۸۴.    
[۳] شهیدثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۲۱.    
[۴] شهیدثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۷۴.    
[۵] میرداماد، سیدمحمدباقر، الرواشح السماویة فی شرح الاحادیث الامامیه، ص۱۶۱.    
[۶] جلالی مازندرانی، سیدمحمد، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۴، ص۴۷۳.    
[۷] جلالی مازندرانی، سیدمحمد، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۴، ص۴۷۵.    
[۸] سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۲، ص۲۸۷.    
[۹] صنعانی، محمد بن اسماعیل، توضیح الافکار، ج۲، ص۱۷.    
[۱۰] صنعانی، محمد بن اسماعیل، توضیح الافکار، ج۲، ص۱۹-۲۰.    
[۱۱] طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۵.    
[۱۲] درایة الحدیث، ص۱۴۴.
[۱۳] درایة الحدیث، ص۷۱.
[۱۴] کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال، ج۲، ص۴۶۱.    
[۱۵] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۳۲.
[۱۶] بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۲، ص۲۵۴.    
[۱۷] مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، ص۱۵۷.
[۱۸] مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۹-۱۴۰.
[۱۹] تهانوی، ظفراحمد، قواعد فی علوم الحدیث، ص۴۵.
[۲۰] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۲۶۸.
[۲۱] مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۲۶۴.    
[۲۲] صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۳۰۶.    


۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۳.    
۲. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۸۴.    
۳. ↑ شهیدثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۲۱.    
۴. ↑ شهیدثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۷۴.    
۵. ↑ میرداماد، سیدمحمدباقر، الرواشح السماویة فی شرح الاحادیث الامامیه، ص۱۶۱.    
۶. ↑ جلالی مازندرانی، سیدمحمد، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۴، ص۴۷۳.    
۷. ↑ جلالی مازندرانی، سیدمحمد، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۴، ص۴۷۵.    
۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۲، ص۲۸۷.    
۹. ↑ صنعانی، محمد بن اسماعیل، توضیح الافکار، ج۲، ص۱۷.    
۱۰. ↑ صنعانی، محمد بن اسماعیل، توضیح الافکار، ج۲، ص۱۹-۲۰.    
۱۱. ↑ طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۵.    
۱۲. ↑ درایة الحدیث، ص۱۴۴.
۱۳. ↑ درایة الحدیث، ص۷۱.
۱۴. ↑ کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال، ج۲، ص۴۶۱.    
۱۵. ↑ علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۳۲.
۱۶. ↑ بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۲، ص۲۵۴.    
۱۷. ↑ مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، ص۱۵۷.
۱۸. ↑ مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۹-۱۴۰.
۱۹. ↑ تهانوی، ظفراحمد، قواعد فی علوم الحدیث، ص۴۵.
۲۰. ↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۲۶۸.
۲۱. ↑ مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۲۶۴.    
۲۲. ↑ صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۳۰۶.    


پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث مزید»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۷/۲۳.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
جعبه ابزار