این صفت مخصوص حرف «ر» است که زبان به هنگام تلفظ آن لرزش پیدا میکند؛ از این جهت، حرف «ر» را حرف «مکرر» یا «تکریر» خواندهاند. البته حرف «ز» نیز اندکی تکرار دارد؛ ولی تکرار آن در پهنای زبان است، نه در مخرج آن که نوک زبان باشد؛ از این رو، حرف «ز» را نمیتوان حرف تکرار دانست.
