حرف به دو معنا می آید؛ به معناى نخست عبارت است از هر یک از نشانههاى نوشتارى که مجموع آنها الفبا را تشکیل مىدهند، مانند «ا، ب و ت».و به معنای دوم سخن یا تکلم را می گویند.
تکلم عمدى به دو حرف معنا دار موجب بطلان نماز است. همچنین است تکلم به دو حرف بى معنا (مهمل)؛ هرچند برخى در بطلان نماز به آن اشکال کردهاند. تکلم عمدى به یک حرف معنا دار، مانند «قِ»- که فعل امر از «وَقى» است- نیز موجب بطلان نماز است؛ هر چند برخى در این صورت نیز در بطلان نماز به آن تردید کردهاند. بعضى تکلم به یک حرف مهمل را نیز موجب بطلان نماز دانستهاند.
اگر کسى به جنایت بعض زبان دیگرى را قطع کند؛ به گونهاى که وى نتواند برخى حروف را ادا نماید، دیه او بر حسب حروف بیست و هشت گانه تعیین و محاسبه مىگردد ؛ بدین گونه که دیه به حروف یاد شده توزیع مىشود و آسیب دیده به نسبت حروفى که قدرت بر تکلم آنها را از دست داده، دیه دریافت مىکند.
