حکم اعراض از مشرکان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هنگامی که مشرکین دعوت
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را مورد تمسخر و
استهزاء قرار دادند،
خداوند به ایشان امر فرمود که از مشرکین
اعراض نماید.
اعراض و بی اعتنایی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از مشرکان استهزاگر، در اجرای
رسالت، به امر خداوند بود: «... واعرض عن المشرکین• انا کفینـک المستهزءین؛
آشکار آنچه را ماموریت داری بیان کن و از مشرکان روی گردان (و به آنها اعتنا نکن)• ما شر استهزا کنندگان را از تو دفع خواهیم کرد.»
«فاصدع» از ماده صدع در لغت به معنی شکافتن به طور مطلق، و یا شکافتن اجسام محکم است، و از آنجا که با شکافتن چیزی درونش آشکار می‌شود، این کلمه به معنی
اظهار و
افشا و آشکار کردن آمده است، و به درد سر شدید هم
صداع می‌گویند، به خاطر اینکه گوئی می‌خواهد سر را از هم بشکافد!
اعراض از مشرکان در اینجا یا به معنی بی اعتنائی است، و با ترک مبارزه و پیکار با آنها، زیرا در آن زمان هنوز قدرت مسلمانان به مرحله‌ای نرسیده بود که در مقابل خشونت دشمن دست به مبارزه مسلحانه بزنند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم اعراض».
