حکم انعام (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حکم انعام
۹۰۸. حرمت صید انعام، در حال
احرام :
«یـایها الذین ءامنوا... احلت لکم بهیمة الانعـم الا ما یتلی علیکم غیر محلی الصید وانتم حرم...؛
ای کسانی که
ایمان آورده‌اید به پیمانها و قراردادها وفا کنید، چهار پایان (و جنین چهار پایان) برای شما حلال شده است مگر آنچه بر شما خوانده میشود (به جز آنها که استثناء خواهد شد) و صید را به هنگام احرام حلال نشمرید ...»
۹۰۹. مشروعیت مالکیت انسانها بر انعام:
«او لم یروا انا خلقنا لهم مما عملت ایدینا انعـمـا فهم لها مــلکون؛
آیا آنها ندیدند که از آنچه با
قدرت خود به عمل آورده‌ایم چهار پایانی برای آنها آفریدیم که آنان مالک آن هستند؟»
۹۱۰. جواز استفاده از حیوانات و دامها، جهت حمل بار و کالا:
«والانعـم خلقها لکم فیها دفء ومنـفع ومنها تاکلون• وتحمل اثقالکم الی بلد لم تکونوا بــلغیه الا بشق الانفس ان ربکم لرءوف رحیم؛
و
چهار پایان را آفرید در حالی که برای شما در آنها وسیله پوشش و منافع دیگر است و از گوشت آنها میخورید•...• آنها بارهای سنگین شما را به شهری که جز با مشقت زیاد به آن نمیرسید حمل میکنند چرا که پروردگارتان رؤ ف و رحیم است.»
۹۱۱. جواز استفاده از انعام، جهت سواری:
«والانعـم خلقها لکم فیها دفء ومنـفع ومنها تاکلون• والخیل والبغال والحمیر لترکبوها...؛
و چهار پایان را آفرید در حالی که برای شما در آنها وسیله پوشش و منافع دیگر است و از
گوشت آنها میخورید•...•(و همچنین) اسبها و استرها و الاغها را آفرید تا بر آنها سوار شوید...»
«الله الذی جعل لکم الانعـم لترکبوا منها...؛
خداوند کسی است که چهار پایان را برای شما آفرید تا بعضی را سوار شوید...»
۹۱۲. جواز استفاده و بهره مندی از گوشت انعام:
«یـایها الذین ءامنوا اوفوا بالعقود احلت لکم بهیمة الانعـم الا ما یتلی علیکم غیر محلی الصید وانتم حرم...؛
ای کسانی که ایمان آورده‌اید به پیمانها و قراردادها
وفا کنید، چهار پایان (و جنین چهار پایان) برای شما
حلال شده است مگر آنچه بر شما خوانده میشود (به جز آنها که استثناء خواهد شد) و صید را به هنگام احرام حلال نشمرید ...»
«والانعـم خلقها لکم فیها دفء ومنـفع ومنها تاکلون؛
و چهار پایان را آفرید در حالی که برای شما در آنها وسیله پوشش و منافع دیگر است و از گوشت آنها میخورید.»
«الله الذی جعل لکم الانعـم لترکبوا منها ومنها تاکلون؛
خداوند کسی است که چهار پایان را برای شما آفرید تا بعضی را سوار شوید، و از بعضی
تغذیه کنید.»
«... ویذکروا اسم الله فی ایام معلومـت علی ما رزقهم من بهیمة الانعـم فکلوا منها واطعموا البائس الفقیر؛
...و نام خدا را در ایام معینی بر چهار پایانی که به آنها روزی داده است (هنگام
قربانی کردن) ببرند (و هنگامی که قربانی کردید) از گوشت آنها بخورید، و بینوای فقیر را نیز
اطعام نمائید.»
۹۱۳. جواز استفاده از انعام و چهارپایان، جهت زینت و تفریح:
«والانعـم خلقها لکم... • ولکم فیها جمال حین تریحون وحین تسرحون• والخیل والبغال والحمیر لترکبوها وزینة...؛
و چهار پایان را آفرید ...•و در آنها برای شما
زینت و شکوه است به هنگامی که به استراحتگاه شان باز میگردانید و هنگامی که (صبحگاهان) آنها را به صحرا میفرستید•...• (و همچنین) اسبها و استرها و الاغها را آفرید تا بر آنها سوار شوید و هم مایه زینت شما باشد...»
۹۱۴. جواز تهیه پوشاک، از انعام:
«والانعـم خلقها لکم فیها دفء ومنـفع...؛
و چهار پایان را آفرید در حالی که برای شما در آنها وسیله پوشش و منافع دیگر است ...»
۹۱۵. جواز تهیه خانه، از پوست انعام:
«والله... وجعل لکم من جلود الانعـم بیوتـا تستخفونها یوم ظعنکم ویوم اقامتکم...؛
و خدا ...از پوست چهارپایان نیز برای شما خانه هایی قرار داد که کوچ کردن و روز اقامتتان به آسانی می‌توانید آنها را جابجا کنید، و از پشم و کرک و موی آنها اثاث و
متاع (وسائل مختلف زندگی) تا زمان معینی قرار داد.»
۹۱۶. جواز تهیه ابزار و اثاث زندگی، از پشم و کرک انعام:
«والله... وجعل لکم من جلود الانعـم بیوتـا تستخفونها یوم ظعنکم ویوم اقامتکم ومن اصوافها واوبارها واشعارها اثـثـا ومتـعـا الی حین؛
و خدا ... از پوست چهارپایان نیز برای شما خانه هایی قرار داد که
کوچ کردن و روز اقامتتان به آسانی می‌توانید آنها را جابجا کنید، و از
پشم و کرک و موی آنها اثاث و متاع (وسائل مختلف زندگی) تا زمان معینی قرار داد.»
۹۱۷. جواز استفاده از گوشت قربانی انعام، در حج:
«واذن فی الناس بالحج... • ... ویذکروا اسم الله فی ایام معلومـت علی ما رزقهم من بهیمة الانعـم فکلوا منها واطعموا البائس الفقیر؛
و مردم را دعوت عمومی به حج کن تا پیاده...•...و نام خدا را در ایام معینی بر چهار پایانی که به آنها روزی داده است (هنگام قربانی کردن) ببرند (و هنگامی که قربانی کردید) از گوشت آنها بخورید، و بینوای
فقیر را نیز اطعام نمائید.»
(مراد از «اکل» در «کلوا»
اباحه است، زیرا
اهل جاهلیت از گوشت قربانی خود، نمی‌خوردند.
)
«والبدن جعلنـها لکم من شعـئر الله لکم... فاذا وجبت جنوبها فکلوا منها واطعموا القانع والمعتر...؛
و شترهای چاق و فربه را برای شما از شعائر الهی قرار دادیم ...هنگامی که پهلویشان آرام گرفت (و جان دادند) از گوشت آنها بخورید و مستمندان قانع و فقیران معترض را نیز از آن اطعام کنید...»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم انعام».
