درب کعبه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
درب
کعبه در دوران حضرت
ابراهیم علیه السلام قرار داده نشد و
قریش هنگام تجدید بنا، مدخلی برای آن گشودند.
در دوران حضرت ابراهیم علیه السلام برای کعبه مدخلی قرار داده نشد و قریش هنگام تجدید بنا، مدخلی برای آن گشودند که کمی بالاتر از
زمین قرار داشت و آن را به وسیله دری از چوب می بستند. عبدالله بن زبیر آن در را، هم سطح زمین قرار داد و در دیگری نیز پشت کعبه گشود.
حجاج بن یوسف ثقفی پس از آن که کعبه را با
منجنیق خراب کرد، به بازسازی آن پرداخت و دری را که ابن زبیر
در پشت کعبه گشوده بود بست و در اصلی را مانند گذشته بلندتر از زمین قرار داد که از آن هنگام تاکنون به همان حال باقی مانده است. در دوران‌های بعد، درهای بسیار زیبایی برای کعبه ساختند و آن را، پس از آن که تزیین و مذهب می کردند، بر کعبه می نهادند.
در
روایات اسلامی راجع به حفر
چاه زمزم به وسیله عبدالمطلب آورده اند که: «وقتی عبدالمطلب زمزم را کشف کرد دو آهوی
طلا و چند
شمشیر و زر بسیار بدست آورد که ساسان پادشاه
ایران به
حرم کعبه اهدا کرده بود... باب کعبه را با آنها بساخت». پس از ایشان در سال ۵۵۱ قمری نیز در ساخت در کعبه از طلا استفاده شده است.
در فعلی در سال ۱۳۵۷ ش. از طلای خالص ساخته و بر روی کعبه معظمه نصب گردیده است. این در دارای دو جدار یا دو قسمت خارجی و داخلی است. باب داخلی آن، به «
باب التوبه » معروف است و از لحاظ شکل و نوع تزیین، با باب خارجی یکسان و مشابه است. وزن باب کعبه ۲۸۰ کیلوگرم می باشد که از عیار ۱۰۰% تهیه شده است.
طول باب کعبه ۱۰/ ۳ متر، عرض آن ۹۰/ ۱ متر، پهنای آن ۵۰ سانتی متر، ارتفاع آن از کف، ۲۵/ ۲ متر است. روی در کعبه به طرز بسیار زیبایی
آیات قرآن در چهار دایره و شش مربع مستطیل به خط ثلث منقوش شده است. این در به وسیله قفلی که آیات قرآن بر آن نقش بسته، قفل می گردد. قفل موجود به جای قفل قدیم که هفتاد سال قدمت داشته، نصب شده است.
گفتنی است در عصر جاهلی، کلیدداری کعبه، از منصب های مهم بود. هنگام فتح مکه، کلید کعبه در اختیار «عثمان بن ابی طلحه عبدی» بود و
پیامبر صلی الله علیه و آله آن را از وی گرفت و با ورود به کعبه، تمامی بت‌ها را شکستند.
حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله«درب کعبه».
