[۳]اصغر کریمی، سفر به دیار بختیاری، ج۱، ص۹۴، تهران ۱۳۶۸ ش.
[۴]اصغر کریمی، سفر به دیار بختیاری، ج۱، ص۱۷۰، تهران ۱۳۶۸ ش.
و ییلاق آنان در پیرامون مال امیر است.
در دوره رضاشاه برخی از تیرههای ایل بختیاری، به اجبار، و با دادن تلفات سنگینی، در دهستان بازفت تخته قاپو شدند.
پس از شهریور ۱۳۲۰، دوباره تحرّک (ییلاق و قشلاق) آنان آغاز شد.
[۵]ایران، وزارت برنامه و بودجه، طرح جامع توسعه چهارمحال و بختیاری: گزارش نهایی، تهران ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۲۶.
(۱) محمدحسن بن علی اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، چاپ عبدالحسین نوایی و میرهاشم محدث، تهران ۱۳۶۷-۱۳۶۸ ش.
(۲) ایران، وزارت برنامه و بودجه، طرح جامع توسعه چهارمحال و بختیاری: گزارش نهایی، تهران ۱۳۶۵ ش.
(۳) ایران، وزارت جهاد سازندگی، واحد آمار و برنامه ریزی، فرهنگ اقتصادی دهات و مزارع استان چهارمحال و بختیاری، تهران ۱۳۶۳ ش.
(۴) علیقلی بن حسینقلی بختیاری، تاریخ بختیاری، تهران ۱۳۶۱ ش.
(۵) عباس جعفری، گیتاشناسی ایران، تهران ۱۳۶۸ ش، ج۱.
(۶) حسینعلی رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، ج۱۰: استان دهم (اصفهان)، تهران ۱۳۵۵ ش.
(۷) سازمان جغرافیایی کشور، نقشه عملیات مشترک زمینی شهر کرد، تهران ۱۳۵۲ ش.
(۸) سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج۷۰: شهرکرد، تهران ۱۳۶۹ ش.
(۹) اصغر کریمی، سفر به دیار بختیاری، تهران ۱۳۶۸ ش.
(۱۰) مرکز آمار ایران، سرشماری اجتماعی - اقتصادی عشایر کوچنده ۱۳۶۶: جمعیت عشایری دهستانها، کل کشور، تهران ۱۳۶۸ ش.
(۱۱) مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن مهرماه ۱۳۶۵، فرهنگ آبادیهای کشور: شهرستانفارسان، تهران ۱۳۶۷ ش.
(۱۲) مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن مهرماه ۱۳۶۵، نتایج تفصیلی: شهرستانفارسان، تهران ۱۳۶۷ ش