• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دیاثت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیاثت:به معنای بى غیرت بودن است .




به مرد بى غیرت، دیّوث گویند. برخى، دیوّث را به کسى که مردان بیگانه را بر همسرش وارد مى‌کند تعریف کرده‌اند.
[۱] الروضة البهیة،ج ۹، ص ۱۷۲.




از احکام آن در باب شهادات و حدود، سخن رفته است.



۱)دیاثت از گناهان کبیره است و شهادت دیوث پذیرفته نیست.
[۲] الروضة البهیة،ج ۳، ص ۱۲۹.

۲)در روایتى آمده است که دیّوث، بوى بهشت را استشمام نمى‌کند.
۳)نسبت دیاثت دادن به دیگرى- مثل آنکه اورا دیّوث خطاب کند- در صورتى که مفاد آن از منظر عرف، باشد، موجب ثبوت حدّ قذف ودر غیر این صورت، موجب ثبوت تعزیر است.



 
۱. الروضة البهیة،ج ۹، ص ۱۷۲.
۲. الروضة البهیة،ج ۳، ص ۱۲۹.
۳. وسائل الشیعة،ج ۲۰، ص ۳۲۷.    
۴. جواهر الکلام،ج ۴۱، ص ۴۰۹.    
۵. مسالک الافهام،ج ۱۴، ص ۴۳۲.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۳، ص۶۷۶‌    



جعبه ابزار