دیاثت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دیاثت:به معنای بى
غیرت
بودن است .
فهرست مندرجات
۱ - تعریف دیوث
۲ - کاربرد فقهی
۳ - احکام دیاثت
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - تعریف دیوث
[
ویرایش
]
به مرد بى
غیرت
،
دیّوث
گویند. برخى،
دیوّث
را به کسى که مردان بیگانه را بر همسرش وارد مىکند تعریف کردهاند.
[۱]
الروضة البهیة،ج ۹، ص ۱۷۲.
۲ - کاربرد فقهی
[
ویرایش
]
از
احکام
آن در باب
شهادات
و
حدود
، سخن رفته است.
۳ - احکام دیاثت
[
ویرایش
]
۱)دیاثت از
گناهان کبیره
است و
شهادت
دیوث
پذیرفته نیست.
[۲]
الروضة البهیة،ج ۳، ص ۱۲۹.
۲)در روایتى آمده است که
دیّوث
، بوى
بهشت
را استشمام نمىکند.
[۳]
وسائل الشیعة،ج ۲۰، ص ۳۲۷.
۳)نسبت دیاثت دادن به دیگرى- مثل آنکه اورا
دیّوث
خطاب
کند- در صورتى که مفاد آن از منظر
عرف
، باشد، موجب
ثبوت
حدّ
قذف
ودر غیر این صورت، موجب ثبوت
تعزیر
است.
[۴]
جواهر الکلام،ج ۴۱، ص ۴۰۹.
[۵]
مسالک الافهام،ج ۱۴، ص ۴۳۲.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
الروضة البهیة،ج ۹، ص ۱۷۲.
۲.
↑
الروضة البهیة،ج ۳، ص ۱۲۹.
۳.
↑
وسائل الشیعة،ج ۲۰، ص ۳۲۷.
۴.
↑
جواهر الکلام،ج ۴۱، ص ۴۰۹.
۵.
↑
مسالک الافهام،ج ۱۴، ص ۴۳۲.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۶۷۶
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری