• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رابطه با فرانسه فتحعلی شاه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اولین مراودات بین ایران و فرانسه در سال ۱۶۶۴م. با تشکیل کمپانی هند شرقی به وجود آمد."لوئی چهاردهم" که به توسعه روابط خارجی فرانسه توجه خاص داشت، هیئتی پنج نفره روانه دربار "شاه عباس دوم" کرد و موفق به اخذ امتیازاتی در خصوص معافیت گمرکی و احداث نمایندگی در شهرهای ایران شد.
[۱] نوایی، عبدالحسین، ایران و جهان، تهران، نشر هما، ۱۳۷۰، ج۱، ص۴۱۷.



در طی سی سال بعد فرانسه به دلیل درگیر بودن در جنگ‌های اروپا و دخالت‌های دو کشور انگلستان و هلند نتوانست کاری از پیش ببرد؛ اما با کنار زدن هلند توانست، امتیازات قابل توجهی را از "سلطان حسین صفوی" بگیرد. در دوره پادشاهی "نادر" و "کریم‌خان زند" و جانشینانش به دلیل هرج و مرج داخلی ایران و ظهور انقلاب فرانسه رابطه‌ای به وجود نیامد و با روی کار آمدن "آقا محمدخان قاجار" و برقراری نسبی امنیت فرانسوی‌ها برای اطلاع از اوضاع ایران هیئتی را به دربار ایران فرستادند.
[۲] اعتضادالسلطنه، عباس میرزا، تهران، چاپ زرین، ۱۳۶۳، ص۴۶.


مهمترین هدف فرانسه اتحاد ایران و عثمانی بر علیه روس، تولید وحشت در سرحدات شرقی و شمالی ایران و بهره‌گیری از ثمره آن در اروپا و به خطر‌انداختن منافع انگلستان در هندوستان بود.
[۳] تره زل، یادداشت‌های تره زل در سفر به ایران، ترجمه عباس اقبال، تهران، یساولی، ۱۳۶۱، ص۱۰۶.


در سال ۱۲۱۸هـ.ق. که جنگ‌های دوره اول ایران و روسیه شروع شد، "فتحعلی‌شاه" دست نیاز، به سوی انگلستان دراز کرد؛ ولی چون روابط دو کشور روسیه و انگلستان بسیار خوب بود
[۴] تره زل، یادداشت‌های تره زل در سفر به ایران، ترجمه عباس اقبال، تهران، یساولی، ۱۳۶۱، ص۳۰.
و از طرف دیگر انگلستان نفوذ فرهنگی ایران را خطری عمده برای هندوستان می‌دانست، برای کمک به ایران، شرایط سنگینی از قبیل؛ تسلیم عموم لنگرهای دریایی مازندران، ساختن قلعه نظامی در بوشهر و تصرف جزیره خارک در خلیج فارس را پیشنهاد کرد.
[۵] نائبیان، جلیل، روابط ایران با دول خارجی در دوران قاجاریه، بی‌نا، انتشارات فردابه، ۱۳۷۱، ص۲۲۰.

سیاست فتحعلی شاه، به تبعیت از عقیده ولیعهدش "عباس میرزا"، این بود که برای رفع زیان‌های دوستی با روس و انگلیس توجه دولت‌های دورتر اروپا را به ایران جلب کند؛ لذا برای دوستی با فرانسه اقداماتی به عمل آورد که از سوی دیگر، همزمان با اقدامات فرانسویان به همین منظور بود.
فتحعلی‌شاه در سال ۱۸۰۴م.(۱۲۱۹ هـ.ق.) به طور مخفیانه نامه‌ای مبنی بر علاقه خود به عقد اتحاد با فرانسه به ناپلئون نوشت و در سال ۱۸۰۵م. این نامه به ناپلئون رسید و ناپلئون نامه‌ای به دربار ایران نوشت و در این نامه به برقراری روابط دوستانه بین دو کشور اظهار علاقه کرد و پیشنهاد کرد که ایران و فرانسه از دو طرف به روسیه حمله کنند و کار این امپراطور متجاوز را یکسره کنند.
[۶] هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۲۱۱.
ناپلئون امپراطور فرانسه بلافاصله دو هیئت به ایران اعزام نمود. سرپرستی هیئت اول را به "ژوبر" منشی مخصوص و مترجم زبان‌های شرقی خود داد و سرپرستی هیئت دوم را هم به "رومیو" به عهده داشت.
[۷] افشار یزدی، محمود، سیاست اروپا در ایران، ترجمه دهشیری، تهران، بنیاد، ۱۳۵۸.

رومیو موفق شد، زودتر وارد ایران شود و نامه ناپلئون را به فتحعلی‌شاه تسلیم کند.
[۸] هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۹۵.
ناپلئون در نامه خود بعد از تعارفات و تمجید از اوضاع ایران و صفات و دلاوری ایرانیان از خطرات پیشروی روسیه و حرص و ولع انگلستان و توسعه و نفوذ آن کشور در هند گفتگو کرده و مؤکداً گوشزد کرده بود که ایران باید به سرعت در فکر تشکیل و تنظیم ارتش خود باشد و آن را با اسلحه و توپخانه جدید تجهیز نماید و امپراطور فرانسه حاضر است، هر گونه کمک و مساعدتی که لازم است، به ایران داشته باشد.
[۹] سام معزی، ‌نجف‌قلی، تاریخ روابط سیاسی ایران با دینا، تصحیح همایون شهیدی، تهران، نشر علم، ۱۲۶۱.

ژوبر فرستاده اول ناپلئون که در اثر اقدامات انگلیسی‌ها در خاک عثمانی به اتهام جاسوسی دستگیر شده بود و چهار ماه در زندان به سر می‌برد، سرانجام در اثر دخالت و اعتراض دولت ایران آزاد شد و در سال ۱۸۰۶م. به تهران رسید و نامه دیگر ناپلئون را تسلیم پادشاه ایران نمود.
[۱۰] هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۱۱۰.


رسیدن نامه ناپلئون و سفرای او به ایران فتحعلی شاه را کاملاً به امپراطوری فرانسه و وعده‌های او امیدوار ساخت.در این گیرودار انگلیسی‌ها تمام تلاش خود را کردند که نگذارند، ناپلئون راهی به ایران باز کند.
[۱۱] سپهر، محمد تقی، ناسخ التواریخ، تهران، امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۳۷، ج۱، ص۱۷۷.

پیشرفت حیرت‌انگیز ناپلئون در میدان‌های جنگ اروپا چنان در جهان پیچیده بود که حتی دربار تهران با آن دشواری‌هایی که در روابط آن روز ایران با اروپا بود، از آن خبردار می‌شد
[۱۲] تاج بخش، احمد، روابط ایران و روسیه، تبریز، دنیا، ۱۳۳۷، ص۲۸.
و این دلیلی بود که فتحعلی‌شاه در بستن قرارداد دوستی و نظامی با فرانسه تردیدی به خود راه ندهد و به این منظور در سال ۱۸۰۷م.با عجله هیئتی را به ریاست "میرزا محمدرضا خان قزوینی" به دربار ناپلئون فرستاد،
[۱۳] سپهر، محمد تقی، ناسخ التواریخ، تهران، امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۳۷، ج۱، ص۱۴۷.
تا در باب اتحاد دو دولت و اتحاد نظامی قراردادی با امپراطور فرانسه منعقد سازد.

نتیجه این مذاکرات انعقاد قرارداد، معروف «فین کن اشتاین» بود که در تاریخ ۱۸۰۷م.(۱۲۲۲هـ.ق) در ۱۶ ماده به امضاء رسید.
[۱۴] آلبرماله، انقلاب کبیر فرانسه و ناپلئون، ترجمه رشید یاسمی، تهران، ابن سینا، ۱۳۶۴، ص۶۰۵.

عهدنامه فین کن اشتاین علی‌الظاهر خواسته‌ها و مقاصد فتحعلی‌شاه را تامین می‌کرد؛ ولی مواد قرارداد طوری تنظیم شده بود که ناپلئون می‌توانست، هر موقع بخواهد، از زیر تعهدات خود شانه خالی کند.
تعهد فرانسه راجع به تدارک توپ و تفنگ و افسر و عده‌ای کارشناس نظامی، نسبت به موارد دیگر واضح و مثبت بود و همین فتحعلی شاه را به امضاء عهدنامه مزبور وادار نمود؛ زیرا شاه و عباس میرزا ولیعهد بر آن شدند، ارتش را نوسازی و به بسیج نیروی منظم اقدام کنند.
[۱۵] پتروشفسکی و پنج مورخ روسی دیگر، تاریخ ایران، ترجمه سیروس ایزدی، تهران، ‌انتشاران دینا، بی‌تا.‌


۵.۱ - مفاد عهدنامه فین کن اشتاین

تعهدات فرانسه به ایران
۱.ضمانت استقلال تمامیت ارضی ایران
۲.شناختن حق ایران بر گرجستان
۳.وعده بذل مساعی کامل در مجبور ساختن روسیه به تخلیه گرجستان و اراضی اشغالی ایران
۴.دخالت فرانسه در عقد عهدنامه صلح میان ایران و روسیه
۵.تعهد تدارک توپ و تفنگ و سلاح‌های دیگر به قدر لزوم به قیمت بازارهای اروپا به ایران
۶.اعزام عده‌ای افسر توپخانه و مهندس پیاده نظام برای تقویت و تعلیم ارتش ایران به سبک اروپایی.

۱.قبول اعلان جنگ فوری به انگلیس
[۱۶] نفیسی، سعید، تاریخ اجتماعی سیاسی ایران، در دوره معاصر، تهران، بنیاد، ۱۳۷۲، ‌ج۱.

۲.قطع روابط سیاسی و تجاری به انگلیس
۳.احضار وزیر مختار از بمبئی
۴.اخراج کنسول و نمایندگان کمپانی انگلیس از خاک ایران
۵.بستن سرحدات زمینی و دریایی بر روی عمال انگلیس
۶.عقد اتحاد با افغان‌ها و قبایل هرات و قندهار و شوراندن آنها علیه انگلیس
۷.جلب رضایت افغان‌ها برای عبور ارتش فرانسه از راه ایران و افغانستان به سوی هندوستان
۸.قرار دادن بنادر ایران واقع در خلیج فارس برای ناوگان فرانسه و مرتفع ساختن کلیه احتیاجات فرانسه در ایران.
[۱۷] وحیدنیا، سیف الله، قرارها و قراردادها، مؤسسه مطبوعاتی عطایی، تهران، ۱۳۶۲، ص۱۳۷ـ۱۴۵.

فرانسه با امضاّ این عهدنامه می‌خواست، ایران را در جهت سیاست جهانی خود قرار دهد و این توجه به خاطر موقعیت حساسی بود که ایران داشت؛ از یک طرف با حمله به قفقاز دولت روسیه را از حملات به اروپا باز می‌داشت و از طرف دیگر فرانسه را در رساندن به هندوستان کمک می‌کرد.
[۱۸] تاج بخش، احمد، روابط ایران و روسیه، تبریز، دنیا، ۱۳۳۷، ص۳۲.


ناپلئون پس از انعقاد عهدنامه فین کن اشتاین دستور تدارک اسلحه و مهمات جهت ارسال به ایران را داد و ژنرال گاردان را با مقام وزیر مختاری در راس یک هیئت ۲۷ نفری افسر و درجه دار جهت تعلیم ارتش به ایران فرستاد.
[۱۹] هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۲۱۲.

دربار ایران با آغوش باز آنها را پذیرفت و قرارداد فین کن اشتاین را تصویب و بلادرنگ به اجرای مواد آن مبادرت نمود و روابط خود را با انگلیس قطع کرد.
"ژنرال گاردان" و کارشناسان نظامی فرانسه با کوشش خستگی ناپذیر به تجدید ارتش پرداختند.
[۲۰] گاردان، خاطرات ماموریت ژنرال گاردان در ایران، ترجمه اقبال، تهران، گزینش، ۱۳۶۲، ص۱۲۰.
سازمان ارتش ایران از زمان شاه عباس کبیر تغییرات عمده‌ای نکرده بود و هنوز به صورت سواره نظام عشایری بود.فرانسوی‌ها یک کارخانه توپریزی در اصفهان و یک کارخانه اسلحه سازی در تهران دایر کردند.
[۲۱] گرانت واتسن، رابرت، تاریخ قاجار، ترجمه عباسقلی آذری، تهران، بی‌نا‌، بی‌تا، ص۵۴.


فتحعلی‌شاه می‌خواست از موقعیت فرانسه استفاده کند و به وساطت فرانسه گرجستان را متصرف شود.شاه ایران به ژنرال گاردان مکرراً گوشزد می‌کرد که کمک ایران به فرانسه در موقع لشکرکشی به هندوستان مستلزم واگذاری گرجستان به ایران می‌باشد، در غیر این صورت دولت ایران در موقع لزوم به فرانسه کمکی نخواهد کرد.
[۲۲] تاج بخش، احمد، روابط ایران و روسیه، تبریز، دنیا، ۱۳۳۷، ص۴۳.

آغاز اقدامات ژنرال گاردان در ایران مقارن ایامی بود که فرانسه با کمال شدت، جنگ علیه روسها را در اروپا ادامه می‌داد و چون دولت روسیه نمی‌توانست، در دو جبهه جنگ کند، سبب شد که روسها نتوانند در جبهه قفقاز دست به اقدام جدی بزنند و علاقه داشتند، به نحوی با ایران صلح کنند و قوای خود را به جبهه اروپا گسیل دادند؛ به همین مناسبت نماینده‌ای از جانب روسیه به نام "استپانف" برای صلح وارد ایران شد و دولت ایران که به پشتیبانی دولت فرانسه و کمک ناپلئون امیدوار بود و انتظار ورود هیئت نظامی را داشت، به پیشنهاد روس اعتنایی نکرد؛
[۲۳] سپهر، محمد تقی، ناسخ التواریخ، تهران، امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۳۷، ج۱، ص۱۵۸.
اما انقلاب عثمانی و خلع "سلطان سلیم" که بلافاصله بعد از انعقاد عهدنامه فین کن اشتاین رخ داد، اساس سیاست ناپلئون را در شرق به هم ریخت و از آن پس امپراطور فرانسه سیاست جدیدی که مبتنی بر تضعیف عثمانی بود، در پیش گرفت و برای مقابله با انگلستان تصمیم گرفت، با روسیه متحد شود.
[۲۴] محمودالغراب، محمود، تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس، تهران، اقبال، ۱۳۵۳، ج۱، ص۸۱.
پس از شکست سختی که ناپلئون در «فریدلاند» به روسیه وارد کرد، "الکساندر اول" تزار روسیه تقاضای متارکه نمود و حاضر شد، در تیلسیت با امپراطور فرانسه ملاقات نماید،
[۲۵] هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۲۱۴.
ملاقات دو امپراطور منجر به انعقاد عهدنامه در ۱۸۰۷م.(۱۲۲۲هـ.ق) گردید که به «عهدنامه صلح تیلسیت» مشهور است و به موجب آن تغییرات مهمی در اوضاع سیاسی اروپا و دنیا وارد شد.
دولت ایران از جریان قرارداد تیلسیت اطلاعی نداشت و به امید وعده‌های ناپلئون خود را آماده می‌کرد که شهرهای از دست رفته را پس بگیرد.
[۲۶] شمیم، علی اصغر، ایران در دوره قاجار، تهران، افکار، ۱۳۷۵، ص۴۵۰.


۸.۱ - اثرات عهدنامه تیلسیت در ایران

 فرانسه در ضمن اینکه می‌خواست، از ایران به زیان انگلیسی‌ها بهره‌مند شود، کوچک‌ترین قدم را برای پشتیبانی از ایران در برابر روسها بر نداشت. از دستوراتی که ناپلئون به گاردان بعد از بستن قرارداد تیلسیت داده است، تغییر روش ناپلئون کاملاً واضح است؛ امپراطور فرانسه تا به حال در خصوص دفاع از حقوق ایران و تخلیه قوای روسیه از شهرهای ایران صحبت می‌کرد؛ ولی بعد از عهدنامه تیلسیت به گاردان دستور می‌دهد که بین روسیه و ایران وساطت کند و رعایت روسیه را نیز بنماید.
[۲۷] آلبرماله، انقلاب کبیر فرانسه و ناپلئون، ترجمه رشید یاسمی، تهران، ابن سینا، ۱۳۶۴، ص۶۱۸.

البته بی‌اطلاعی فتحعلی شاه از جریان عقد قرارداد باعث شده بود که در مقابل روسها سخت باشد.
ناپلئون که به موجب عهدنامه فین کن اشتاین تعهداتی را نسبت به ایران به دوش گرفته بود، به یکباره آنها را نادیده گرفت و در لحظه حساسی که ایران به کمک فرانسه نیاز داشت و بر این اساس محاسباتی را انجام داده بود، فرانسه در نقطه حساس جنگ نسبت به وضع ایران بی‌اعتنایی کامل کرد و به هیچ وجه گرفتاری فتحعلی‌شاه را در نظر نگرفت و فتحعلی‌شاه این عمل ناپلئون را خیانت شمرد. دولت ایران که دیگر به کلی از کمک فرانسوی‌ها نا امید شده بود، تصمیم گرفت دست دوستی و اتحاد انگلستان را بفشارد.
[۲۸] افشار یزدی، محمود، سیاست اروپا در ایران، ترجمه دهشیری، تهران، بنیاد، ص۲۵۰.


۱. ↑ نوایی، عبدالحسین، ایران و جهان، تهران، نشر هما، ۱۳۷۰، ج۱، ص۴۱۷.
۲. ↑ اعتضادالسلطنه، عباس میرزا، تهران، چاپ زرین، ۱۳۶۳، ص۴۶.
۳. ↑ تره زل، یادداشت‌های تره زل در سفر به ایران، ترجمه عباس اقبال، تهران، یساولی، ۱۳۶۱، ص۱۰۶.
۴. ↑ تره زل، یادداشت‌های تره زل در سفر به ایران، ترجمه عباس اقبال، تهران، یساولی، ۱۳۶۱، ص۳۰.
۵. ↑ نائبیان، جلیل، روابط ایران با دول خارجی در دوران قاجاریه، بی‌نا، انتشارات فردابه، ۱۳۷۱، ص۲۲۰.
۶. ↑ هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۲۱۱.
۷. ↑ افشار یزدی، محمود، سیاست اروپا در ایران، ترجمه دهشیری، تهران، بنیاد، ۱۳۵۸.
۸. ↑ هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۹۵.
۹. ↑ سام معزی، ‌نجف‌قلی، تاریخ روابط سیاسی ایران با دینا، تصحیح همایون شهیدی، تهران، نشر علم، ۱۲۶۱.
۱۰. ↑ هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۱۱۰.
۱۱. ↑ سپهر، محمد تقی، ناسخ التواریخ، تهران، امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۳۷، ج۱، ص۱۷۷.
۱۲. ↑ تاج بخش، احمد، روابط ایران و روسیه، تبریز، دنیا، ۱۳۳۷، ص۲۸.
۱۳. ↑ سپهر، محمد تقی، ناسخ التواریخ، تهران، امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۳۷، ج۱، ص۱۴۷.
۱۴. ↑ آلبرماله، انقلاب کبیر فرانسه و ناپلئون، ترجمه رشید یاسمی، تهران، ابن سینا، ۱۳۶۴، ص۶۰۵.
۱۵. ↑ پتروشفسکی و پنج مورخ روسی دیگر، تاریخ ایران، ترجمه سیروس ایزدی، تهران، ‌انتشاران دینا، بی‌تا.‌
۱۶. ↑ نفیسی، سعید، تاریخ اجتماعی سیاسی ایران، در دوره معاصر، تهران، بنیاد، ۱۳۷۲، ‌ج۱.
۱۷. ↑ وحیدنیا، سیف الله، قرارها و قراردادها، مؤسسه مطبوعاتی عطایی، تهران، ۱۳۶۲، ص۱۳۷ـ۱۴۵.
۱۸. ↑ تاج بخش، احمد، روابط ایران و روسیه، تبریز، دنیا، ۱۳۳۷، ص۳۲.
۱۹. ↑ هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۲۱۲.
۲۰. ↑ گاردان، خاطرات ماموریت ژنرال گاردان در ایران، ترجمه اقبال، تهران، گزینش، ۱۳۶۲، ص۱۲۰.
۲۱. ↑ گرانت واتسن، رابرت، تاریخ قاجار، ترجمه عباسقلی آذری، تهران، بی‌نا‌، بی‌تا، ص۵۴.
۲۲. ↑ تاج بخش، احمد، روابط ایران و روسیه، تبریز، دنیا، ۱۳۳۷، ص۴۳.
۲۳. ↑ سپهر، محمد تقی، ناسخ التواریخ، تهران، امیر کبیر، چاپ اول، ۱۳۳۷، ج۱، ص۱۵۸.
۲۴. ↑ محمودالغراب، محمود، تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس، تهران، اقبال، ۱۳۵۳، ج۱، ص۸۱.
۲۵. ↑ هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، تاریخ روابط خارجی، تهران، امیرکبیر، چاپ نهم، ۱۲۷۱، ص۲۱۴.
۲۶. ↑ شمیم، علی اصغر، ایران در دوره قاجار، تهران، افکار، ۱۳۷۵، ص۴۵۰.
۲۷. ↑ آلبرماله، انقلاب کبیر فرانسه و ناپلئون، ترجمه رشید یاسمی، تهران، ابن سینا، ۱۳۶۴، ص۶۱۸.
۲۸. ↑ افشار یزدی، محمود، سیاست اروپا در ایران، ترجمه دهشیری، تهران، بنیاد، ص۲۵۰.


سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «رابطه با فرانسه فتحعلی شاه»، تاریخ بازیابی ۹۵/۷/۳.    



جعبه ابزار