رفیق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رفیق به معنای
دوست و
هم سفر می باشد.ازآن در باب
حج و
شهادات سخن گفتهاند.
عرب به هم سفر، رفیق و به گروه هم سفران، رُفقَه، رِفقَه یا رُفقاء گوید.
مسافرت كردن به تنهایى
مکروه و گرفتن رفیق در سفر،
مستحب است؛
چنان كه مستحب است هم سفران چهار نفر باشند و فزونتر از هفت نفر مكروه است.
مستحب است مسافر از نظر
توانایی مالی هم سفرانى همانند خود برگزیند و برگزیدن رفیق داراتر و نیز نادارتر از خود مكروه است؛ چنان كه مستحب است همه هم سفران
توشه سفر خود را روى هم نهاده، درمیان گذارند.
همچنین برمسافر مستحب است رفیقى برگزیند كه زینت بخش او باشد و
حق و
منزلت او را بشناسد.
در
سفر، پیشى گرفتن از رفیق به اندازهاى كه او را نبیند مكروه است.
از جمله
حقوق مسافر بر
هم سفران این است كه در صورت بروز
بیماری، سه روز نزد او بمانند.
چنانچه رفتن به
سفر حج منوط به جمعى از هم سفران باشد، وجود آنان شرط حصول
استطاعت و
وجوب حج است. بنابر این، اگر
استطاعت مالی زمانى حاصل شود كه بین او و رفقایش مسافت زیادى فاصله افتاده باشد؛ به گونهاى كه امكان پیوستن به آنها نباشد و یا با
مشقت مىتواند خود را به آنان برساند، در آن سال حج بر او
واجب نمىشود.
به
قول مشهور،
گواهی دادن برخى هم سفران، به
نفع برخى دیگر علیه
راه زنان، پذیرفته نیست.
برخى گفتهاند: اگر از
شهادت دهندگان چیزى به
سرقت نرفته باشد و یا در صورت سرقت،
متعرض آنچه از آنان به سرقت رفته، نشوند، شهادتشان پذیرفته است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۲۰-۱۲۱.
