ساحَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ساحَة: (نَزَلَ بِساحَتِهِمْ)«ساحَة» به معنای صحن خانه و فضاى ميان خانه‌ها است. تعبیر به
«ساحة» براى اين است كه نزول عذاب را در متن زندگى آن‌ها مجسم كند، و مبدل شدن كانون آرامش آن‌ها را به كانونى از وحشت و اضطراب، نشان دهد.
(فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ) (امّا هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانه‌هايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه مشركين را در برابر عجله‌شان توبيخ مى‌كند كه مى‌گفتند: مَتى هذَا الْوَعْدُ- پس اين وعده عذابت چه شد؟ و مَتى هذَا الْفَتْحُ- پس اين وعده فتح چه شد؟ و نيز اعلام مى‌كند به اين‌كه اين عذاب چيزى نيست كه در آن عجله شود، چون روزى بسيار سخت و صبحى بسيار شوم در پى دارد. نزول عذاب به ساحت آنان، كنايه است از نزول آن از همه طرف، به طورى كه عذاب ايشان را احاطه كند. و معناى جمله
(فَساءَ صَباحُ الْمُنْذَرِينَ) اين است كه: در بين همه صبح‌ها صبح انذارشدگان بسيار صبح بدى است و منظور از انذارشدگان مشركين قريشند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «ساحَة»، ص۲۷۹.
