سوره بلد آیه ۲

(وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ)
آیه قبل درحالی‌که تو در آن سکونت داری‌. آیه بعد

مفردات سوره بلد عبارت است از:
حلّ : الحل: الحال و هو الساکن.
بلد : سرزمين‌.

وَ : حرف ؛ واوالحال ؛ مبنیّ علی الفتح.
أَنْتَ : اسم ؛ ضمیر منفصل مرفوع ؛ مبنىّ على الفتح.
حِلٌّ : ریشه (ح ل ل) ؛ اسم ؛ ثلاثیّ مجرّد ؛ مشتق ؛ صفة مشبّهة ؛ معرب.
بِـ : حرف ؛ حرف جرّ ؛ متعلّق بفعل قبله ؛ مبنیّ علی الکسر.
هَا : حرف ؛ حرف تنبیه ؛ مبنىّ على السّكون.
ذَا : اسم ؛ اسم اشارة للمفرد ؛ مبنىّ على السّكون.
الْبَلَدِ : ریشه (ب ل د) ؛ اسم ؛ ثلاثىّ مجرّد ؛ جامد ؛ معرب.

۱.	↑ بلد/سوره۹۰،آیه۲.
۲.	↑ قرشی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج۱۲، ص۲۳۱.
۳.	↑ قرشی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۲۵.