سَجی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَجى:(وَ اللَّيْلِ إِذا سَجَى)«سَجى» از مادّه «
سجو» (بر وزن سرد، و بر وزن غلو) در اصل، به معناى «سكون و آرامش» است، و به معناى «پوشاندن» و «تاريک شدن» نيز آمده است، لذا هنگامى كه «ميت» را در كفن مى‌پيچند، «مُسَجّى» به او گفته مى‌شود؛ ولى در اينجا همان معناى اصلى را مى‌بخشد، كه سكون و آرامش است. به همين جهت، شب‌هايى كه باد نمى‌وزد لَيْلَةٌ ساجِيَةٌ: «شب آرام» مى‌گويند و به درياى خالى از طوفان و امواج خروشان بَحْرٌ ساجٍ: «درياى آرام» گفته مى‌شود.
(وَ اللَّيْلِ إِذَا سَجَى) (و سوگند به شب هنگامى كه آرام گيرد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می فرماید: اين دو آيه سوگند به ضحى و به ليل است، و كلمه ضحى به طورى كه در
مفردات آمده به معناى گسترده شدن نور خورشيد است. ولى بعدها آن زمانى را كه نور خورشيد گسترده مى‌شود نيز ضحى ناميدند، و مصدر سجو كه فعل سجى مشتق از آن است، وقتى در كلمه ليل استعمال مى‌شود، معناى سكونت و آرامش شب را مى‌دهد، پس سجو الليل آن هنگامى است كه ظلمت شب همه جا را فرا گيرد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَجی»، ص۲۸۶.
