• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَعِیر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سَعِير:(وَ سَيَصْلَوْنَ سَعيراً)
«سَعِير» از مادّه‌ «سعر» (بر وزن قعر) به معناى شعله‌ور شدن آتش است، در اين‌جا منظور آتش سوزان دوزخ است كه از هر آتشى سوزنده‌تر مى‌باشد. بنابراين «سعير» به آتش شعله‌ور، و دامنه‌دار و سوزان گفته مى‌شود.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با سَعِير:

۱.۱ - آیه ۱۰ سوره نساء

(إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا) (كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مى‌خورند، در حقيقت، تنها آتش مى‌خورند؛ و به زودى در شعله‌هاى آتش دوزخ مى‌سوزند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اشاره است به عذاب اخروى، و كلمه سعير يكى از اسماء آتش آخرت است و وقتى گفته مى‌شود: صلى النار- يصلى النار- صلى و صليا معنايش اين است كه فلان با آتش سوخت و عذاب آن را چشيد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۴ سوره حجّ

(كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ) (بر او مقرر شده كه هركس ولايتش را بر گردن نهد، به طور مسلّم گمراهش مى‌سازد، و به آتش سوزان راهنماييش مى‌كند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تولى به معناى اين است كه كسى را براى پيروى ولى خود بگيرى. و كلمه‌ (فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ) مبتدايى است كه خبرش حذف شده و معنايش اين است كه: پيروى مى‌كند هر شيطان پليدى را كه از جمله صفاتش يكى اين است كه بر او نوشته شده كه هر كس او را ولى خود بگيرد و پيرويش كند، اضلال و هدايتش او را به سوى عذاب سعير، ثابت و لازم است. مراد از اينكه فرمود بر او نوشته شده كه ... اين است كه قضاى الهى در حق وى چنين رانده شده كه اولا پيروان خود را گمراه كند، و ثانيا ايشان را داخل آتش سازد و اين دو قضا كه در حق وى رانده شده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۳ - آیه ۱۱ سوره فرقان

(بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ وَ أَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا) (بلكه اين‌ها همه بهانه است و آنان قيامت را تكذيب كرده‌اند؛ و ما براى كسى كه قیامت را تكذيب كند، آتشى شعله‌ور و سوزان فراهم كرده‌ايم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در جمله‌ (وَ أَعْتَدْنا) با اين‌كه جا داشت ضمير كفار را بياورد و بفرمايد: (و اعتدنا لهم سعيرا) به جاى ضمير، صله (من) و موصول (كذب بالساعة) را آورد، تا دلالت كند بر اينكه اين عذاب سعير اختصاص به كفار مورد بحث ندارد، بلكه كيفر هر كسى است كه معاد را انكار كند، چه اين كفار و چه غير ايشان، و نيز دلالت كند بر اين‌كه مسبب مهيا كردن جهنم تكذيب ايشان به قيامت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۱.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۳۱.    
۳. نساء/سوره۴، آیه۱۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۳۵۸.    
۵. حج/سوره۲۲، آیه۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۲۵.    
۷. فرقان/سوره۲۵، آیه۱۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۴۷.    
۹. نساء/سوره۴، آیه۱۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۷۸.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۲۲.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۰۴.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۴۱.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۲.    
۱۵. حج/سوره۲۲، آیه۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۳۲.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۸۴.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۴۳.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۸۲.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۱۳.    
۲۱. فرقان/سوره۲۵، آیه۱۱.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۰.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۵۸.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۸۷.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۸۹.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۵۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «سَعِیر»، ص۲۹۲.    






جعبه ابزار