• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سِیی‌ءَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سِیی‌ءَ: (سي‌ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ)
«سِیی‌ءَ» از مادّه‌ «ساء» به معناى بد حال شدن و ناراحت گشتن است.



ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با سِیی‌ءَ:

۱.۱ - آیه ۷۷ سوره هود

(وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ) (و هنگامى كه فرستادگان ما (فرشتگان عذاب‌) به سراغ لوط آمدند، از آمدنشان ناراحت شد و قلبش پريشان گشت و گفت: امروز روز سختى است. زيرا آن‌ها را نشناخت و ترسيد قوم تبهكار مزاحم آن‌ها شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: وقتى گفته مى‌شود: ساءه الامر مساءة معنايش اين است كه فلان پيش آمد حال بدى را بر فلانى انداخت و وقتى با صيغه مجهول تعبير شود و گفته شود: سى‌ء بالامر معنايش اين است كه فلانى خودش به خاطر آن امر ناراحت شد، نه اينكه آن امر وى را ناراحت كرده باشد. (هم چنان كه در آيات مورد بحث حضرت لوط از آمدن ملائكه به صورت جوانانى زيباروى ناراحت شد، نه اينكه ملائكه او را ناراحت كرده باشند.) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۳۳ سوره عنکبوت

(وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ) (هنگامى كه فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از ديدن آن‌ها ناراحت و دلتنگ شد؛ گفتند: نترس و غمگين مباش، ما تو و خانواده‌ات را نجات خواهيم داد، جز همسرت كه از بازماندگان در شهر خواهد بود)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ضمير جمع در هر دو بهم به كلمه رسل برمى‌گردد و حرف باء بر سر آن دو سببيت را مى‌رساند و چنين معنا مى‌دهد كه چون فرستادگان ما نزد لوط شدند به سبب ايشان بد حالى عارضش شد، براى اينكه فرستادگان به صورت جوانانى زيبا و امرد مجسم شده بودند، لوط ترسيد مبادا مردم درباره آنان قصد سوء كنند، كه اگر چنين شود او از دفاع از آنان ناتوان خواهد شد و در برابر ميهمانان شرمنده خواهد گشت. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. هود/سوره۱۱، آیه۷۷.    
۲. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۴۲.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۲۱۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۷۹.    
۷. هود/سوره۱۱، آیه۷۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۰۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۳۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۹۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۷۹.    
۱۳. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۳.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۸۵.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۲۵.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۵۰-۵۱.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۴۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سِیی‌ءَ»، ص۳۰۶.    






جعبه ابزار