• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیف بن عمیره نخعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سیف بن عمیره نخعی عربی کوفی، از اصحاب و راویان امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.


سیف بن عمیره نخعی عربی کوفی، اهل کوفه و صحابی امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام)
[۱] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۱۵.    
[۲] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۵۱.    
و راوی از آن دو بزرگوار بود.
[۳] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
همچنین از راویانی چون ابوبصیر، ابوحمزه ثمالی
[۴] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۳۸۴.    
و ابان بن تغلب
[۵] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۹۹.    
[۶] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۲۵۶.    
روایت نقل کرده است، چنان‌که محمد بن خالد طیالسی،
[۷] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
محمد بن عبدالحمید عطّار
[۸] صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۴، ص۲۹۶.
و حسن بن محبوب
[۹] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۶.    
از وی روایت نقل کرده‌اند.
رجال‌شناسان ایشان را یکی از راویان ثقه
[۱۰] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۸.    
[۱۱] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۸.    
وصف کرده و برخی او را واقفی و در نقل حدیث ضعیف شمرده‌اند،
[۱۲] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۶.    
ولی این سخن پذیرفته نیست، چون هیچ کسی نگفته که وی امام رضا (علیه‌السّلام) را درک کرده است.
[۱۳] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۳۸۳.    


ابن‌ندیم ضمن این که او را از فقیهان شیعه دانسته، می‌گوید: او کتابی در اصول فقه تدوین کرده است.
[۱۴] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۷۱.    
کتاب الحدیث
[۱۵] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۳۸.    
نیز اثر اوست که محمد بن خالد طیالسی از آن خبر داده یا علی بن حکم آن‌را روایت کرده است.
[۱۶] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
[۱۷] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۸.    


۱. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۱۵.    
۲. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۵۱.    
۳. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
۴. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۳۸۴.    
۵. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۹۹.    
۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۲۵۶.    
۷. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
۸. ↑ صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۴، ص۲۹۶.
۹. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۶.    
۱۰. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۸.    
۱۱. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۸.    
۱۲. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۶.    
۱۳. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۳۸۳.    
۱۴. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۷۱.    
۱۵. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۳۸.    
۱۶. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
۱۷. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۸.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۱، برگرفته از مقاله «سیف بن عمیره نخعی».



جعبه ابزار