• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیف بن عمیره نخعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سیف بن عمیره نخعی عربی کوفی، از اصحاب و راویان امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.



سیف بن عمیره نخعی عربی کوفی، اهل کوفه و صحابی امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) و راوی از آن دو بزرگوار بود. همچنین از راویانی چون ابوبصیر، ابوحمزه ثمالی و ابان بن تغلب روایت نقل کرده است، چنان‌که محمد بن خالد طیالسی، محمد بن عبدالحمید عطّار
[۸] صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۴، ص۲۹۶.
و حسن بن محبوب از وی روایت نقل کرده‌اند.
رجال‌شناسان ایشان را یکی از راویان ثقه وصف کرده و برخی او را واقفی و در نقل حدیث ضعیف شمرده‌اند، ولی این سخن پذیرفته نیست، چون هیچ کسی نگفته که وی امام رضا (علیه‌السّلام) را درک کرده است.


ابن‌ندیم ضمن این که او را از فقیهان شیعه دانسته، می‌گوید: او کتابی در اصول فقه تدوین کرده است. کتاب الحدیث نیز اثر اوست که محمد بن خالد طیالسی از آن خبر داده یا علی بن حکم آن‌را روایت کرده است.


۱. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۱۵.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۵۱.    
۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
۴. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۳۸۴.    
۵. ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۹۹.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۲۵۶.    
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
۸. صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۴، ص۲۹۶.
۹. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۶.    
۱۰. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۸.    
۱۱. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۸.    
۱۲. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۶.    
۱۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۳۸۳.    
۱۴. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۷۱.    
۱۵. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۳۸.    
۱۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۹.    
۱۷. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۸.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۱، برگرفته از مقاله «سیف بن عمیره نخعی».



جعبه ابزار