شاقّوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شاقّوا: (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّوا اللَّهَ) «شاقّوا» از مادّه
«شِقاق» در اصل به معناى شكاف و جدايى است و از آنجا كه شخص مخالف، دشمن و عصيانگر، صف خود را جدا مى‌كند به عمل او شقاق گفته مى‌شود.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
شاقّوا:
(ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِقِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) (اين به خاطر آن است كه آن‌ها با خدا و پيامبرش دشمنى ورزيدند و هر كس با خدا و پيامبرش دشمنى كند، كيفر شديدى مى‌بيند و خداوند سخت كيفر است)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
مشاقة به معناى مخالفت است و اصل آن شق به معناى بعض است و گويا مخالفت را از اين جهت مشاقة گفته‌اند كه مخالفت، آن بعض و آن ناحيه‌اى را مى‌گيرد كه غير از ناحيه طرف مقابل است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) (اين به خاطر آن است كه آن‌ها با خدا و پيامبرش به مخالفت برخاستند و هر كس با خدا مخالفت كند بايد بداند كه خدا داراى مجازات شديدى است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مشاقة به معناى مخالفت از روى دشمنى است. و اشاره با كلمه ذلك به همان مساله بيرون راندن بنى النضير، و استحقاق عذاب آنان در صورت عدم جلاء است. در اين آيه شريفه نخست مشاقه با خدا و رسول را ذكر نموده، سپس خصوص مشاقه با خدا را آورده، و اين اشاره است به اينكه مخالفت با رسول خدا ۶ هم مخالفت با خداست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شاطِی‌ء»، ص۳۰۹.
