شرعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«شِرْعه» نیز در لغت به معناى راه مستقیم است
و چون بر وزن «فِعْله» است از آن نوع خاصّى از
راه مستقیم اراده مى شود
و بر همین اساس است که در
قرآن کریم از راه ها و مذاهب مختلفى که به یک سرى
عقاید و اصول و قوانین مشترک منتهى مى شود به «شِرعه» تعبیر شده است: (لِکُلّ جَعَلْنَا مِنْکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجاً)
و روشن است که «ما به الامتیاز»
شرایع آسمانی، امورى
فرعى و
عملى است و دقیقاً از همین نکته مى توان نتیجه گرفت که مراد از «شِرعه» خصوص
احکام و
فروعات عملى است و در نتیجه اخصّ و محدودتر از دو واژه «
شریعت» و «
دین» مى باشد.
