صَبّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَبّ
صَبّ: (أَنَّا صَبَبْنَا الْمآءَ صَبّاً) «صَبّ» به معناى «فرو ريختن آب از طرف بالا است»
و در اينجا منظور نزول باران است، و تعبير به «صَبّاً» در آخر آيه، براى بيان تأكيد و فراوانى اين آب مى‌باشد.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با صَبّ:
(أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا) (ما آب فراوان از
آسمان فرو ريختيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: صب در جمله مورد بحث به معناى ريختن آب از بلندى است، و منظور در اينجا فرو فرستادن باران‌ها بر
زمین براى روياندن گياهان است، و بعيد نيست كه شامل جارى ساختن چشمه‌ها و نهرها نيز بشود، چون آب‌هاى زير زمينى هم از ذخایرى است كه بوسيله باران پديد مى‌آيد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ) (به همين سبب
پرورگارت تازيانه عذاب را بر آنان نواخت.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صب در مورد آب، به معناى ريختن آن است، و اما در مورد شلاق عذاب، كنايه است از عذاب پشت سرهم و شديد، و نكره آوردن كلمه عذاب به منظور بزرگ جلوه دادن آن است. معناى آيه اين است كه: پروردگارت به خاطر طغيان و گسترش دادن فساد، عذاب شديدى بر اين طاغيان نازل كرد، عذابى پشت سر هم و غير قابل وصف است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صَبّ»، ص۳۲۹.
