صَرِیم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَرِيم
صَرِيم:(فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيْمِ) «صَرِيم» از مادّه «
صرم» به معناى «قطع» است،
و در اينجا به معناى «شب ظلمانى»، يا «درخت بدون ميوه» يا «خاكستر سياه» است؛ زيرا شب با فرا رسيدن روز قطع مىشود، همان گونه كه روز با فرا رسيدن شب، و لذا گاهى به شب و روز «صريمان» مىگويند.
(فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ) (و آن باغ سرسبز همچون شب سياه و ظلمانى شد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: باغ مانند درختى شد كه ميوهاش را چيده باشند. و ممكن است به اين معنا باشد كه آن باغ مانند شب تار سياه شد، چون در اثر آتشى كه خدا به سوى آن فرستاد درختانش سوخت. و يا به اين معنا باشد كه باغ مذكور مانند بيابانى ريگزار شد، كه هيچ گياهى در آن نمىرويد و هيچ فايدهاى بر آن مترتب نمىشود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صَرِیم»، ص۳۳۳.