صَرْف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَرْف: «صَرْف» به معناى منصرف ساختن
است.
(أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ) (آيا اين ذكر (
قرآن) را از شما بازگيريم بخاطر اين‌كه قومى اسرافكاريد؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: معناى ضرب الذكر عنهم برگرداندن روى سخن از ايشان است. در مجمع البيان گفته: ريشه اصلى اين جمله اين بوده كه سواره وقتى بر مركب خود سوار مى‌شود، و مى‌خواهد آن را به طرف ديگر متوجه كند، با تازيانه يا چوب دستيش آن را مى‌زند تا متوجه طرفى كه او مى‌خواهد بشود، كه در باره اين عمل مى‌گفتند صرفه عنه حيوان را از آن سو منصرف كرد. و يا مى‌گفتند عدل عنه و سپس به جاى آن دو كلمه، ضربه را استعمال كردند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صَرْف»، ص۳۳۲.
