ظهور تنجیزی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظهور فعلیت یافته و غیر متوقف بر شیء دیگر را ظهور تنجیزی می‌گویند.
ظهور تنجیزی، مقابل
ظهور تعلیقی بوده و عبارت است از ظهوری که فعلیت داشته و شکل گیری آن بر هیچ چیز دیگری متوقف نیست، مانند ظهور
عام در عموم، زیرا عموم عام از وضع، سرچشمه می‌گیرد و بلافاصله بعد از ورود عام، برای آن منعقد می‌گردد؛ به خلاف ظهور
مطلق که به عدم بیان (
قید ) بستگی دارد و تا زمانی که از نظر
عرف امکان
تقیید وجود داشته باشد، برای مطلق، ظهوری شکل نمی‌گیرد.
مکارم شیرازی، ناصر، انوارالاصول، ج۳، ص۵۱۱.
جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۸، ص۲۵۷.
عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۴، جزء۲، ص۱۴۷.
خویی، ابو القاسم، مصباح الاصول، ج۳، ص۳۷۷.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
