عَنَت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَنَت
عَنَت:(لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ) «عَنَت» از مادّه
«مُعانتة» (بر وزن سند) در اصل، به معناى شكستن استخوانى است
كه قبلًا شكسته شده، يعنى پس از بهبودى و التيام، مجدداً بر اثر حادثه‌اى بشكند، بديهى است اين نوع شكستگى بسيار دردناک و رنج‌آور است، و به همين دليل
«عنت» در مشكلات طاقت‌فرسا و كارهاى رنج‌آور استعمال شده است.
(وَ مَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَ لاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَ أَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ) (و هر كس كه توانايى ازدواج با زنان آزاد پاكدامن با ايمان را ندارد، مى‌تواند با زنان پاكدامن از بردگان با ايمانى كه در اختيار داريد ازدواج كند- خدا به ايمان شما آگاه‌تر است؛ و همگى اعضاى يک پيكريد- آنها را با اجازه صاحبان آنان تزويج نماييد، و مهرشان را به طور شايسته به خودشان بدهيد؛ در حالى كه پاكدامن باشند، يعنى نه مرتكب زنا شوند، و نه دوست پنهانى بگيرند. و در صورتى كه «
محصنه» باشند و كسى آنها را مجبور به زنا نكرده باشد و مرتكب عمل منافى عفّت شوند، نصف مجازات زنان آزاد پاكدامن را خواهند داشت. اين اجازه ازدواج با كنيزان براى كسانى از شماست كه بترسند از نظر غريزه جنسى به زحمت بيفتند؛ و با اين حال نيز خوددارى از
ازدواج با آنان براى شما بهتر است. و
خداوند، آمرزنده و مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عنت به معناى جهد، شدت و هلاكت مى‌آيد، و گويا مراد از آن زنا است، كه نتيجه وقوع
انسان در مشقت تجرد و شهوت نكاح است، و خود مايه هلاک آدمى است، و چون در زنا هم معناى جهد خوابيده و هم شدت و هم هلاكت، از اين جهت آن را عنت خوانده‌اند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عَنَت»، ص۳۸۸.
