عِصِیّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِصِىّ
عِصِىّ:(حِبالَهُمْ وَ عِصِيَّهُمْ) «عِصِىّ» جمع
«عصا» مى‌باشد.
(فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَ عِصِيَّهُمْ وَ قَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ) (آن‌ها طناب‌ها و عصاهاى خود را افكندند و گفتند: «سوگند به عزّت
فرعون كه ما به يقين پيروزيم!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حبال جمع حبل است كه به معناى طناب است و كلمه عصى جمع عصا است و تلقف از مصدر لقف است كه به معناى بلعيدن به سرعت است و يافكون از افک است كه به معناى برگرداندن هر چيزى است از وجهه اصلى‌اش، و نشاندادن آن بر خلاف آنچه كه هست و اگر
سحر را افک خواند، به همين جهت است كه سحر هر چيزى را از صورت واقعى‌اش برمى‌گرداند و صورتى خيالى به آن مى‌دهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عِصِیّ»، ص۳۸۴.
