عِلِّیِّینَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِلِّيّينَ
عِلِّيّينَ:(الأَبْرارِ لَفي عِلِّيِّينَ) «عِلِّيِّينَ» از مادّه «عُلُوّ» جمع «عِلِّى» (بر وزن ملّى)
در اصل، به معناى مكان بالا يا اشخاصى است كه در محل بالا مى‌نشينند، و به ساكنان قسمت‌هاى مرتفع كوه‌ها نيز اطلاق شده است، و در اين‌جا جمعى آن را به معناى «برترين مكان
آسمان» يا «برترين مكان بهشت» تفسير كرده‌اند. بعضى نيز گفته‌اند كه ذكر آن به صيغه جمع به خاطر تأكيد است و به معناى «عُلُوٌّ فِى عُلُوٍّ» يعنى «بلندى در بلندى» مى‌باشد.
(كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ) (چنان نيست كه آن‌ها درباره معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال نيكان در «عليّين» است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه عليون به معناى علوى روى علو ديگر است، و يا به عبارتى ديگر علوى دو چندان كه با درجات عالى و منازل قرب به خداى تعالى منطبق مى‌شود، هم چنان كه گفتيم سجين بر خلاف اين معنا است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عِلِّیّینَ»، ص۳۸۷.
