غلف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَلْف (به فتح غین و سکون لام) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای پوشاندن و قرار دادن در
غلاف است.
غَلْف:
(بر وزن فَلْس) پوشاندن و قرار دادن در
غلاف است.
در
قاموس گفته: «غَلَفَ الْقَارُورَةَ: جَعَلَهَا فِي غِلَافٍ».
در
اقرب الموارد گويد: «غَلَّفَ الْقَارُورَةَ»، يعنى شيشه را پوشاند و مستور كرد و در غلافى قرار داد.
اغْلف (بر وزن اَكْبَر) مرد
ختنه نشده را گويند كه آلت رجوليّت او در غلاف است.
(وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا ما يُؤْمِنُونَ).
(و آنها از روى
استهزا گفتند: دلهاى ما در غلاف است، و ما از گفته تو چيزى نمى‌فهميم؛ همين طور است،
خداوند آنها را بخاطر كفرشان، از
رحمت خود دور ساخته، و كمتر
ایمان مى‌آورند)
(وَ قَتْلِهِمُ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنا غُلْفٌ ...).
(و كشتن
پیامبران به ناحق، و اين‌كه از روى استهزا مى‌گفتند: دلهاى ما، در غلاف است و سخنان پيامبر را درك نمى‌كنيم).
مجمع در ذيل
آیه اول فرموده:
قرائت مشهور «غُلْفٌ» بر وزن قفْل است و ندرتا بضمّ غين و لام نيز خوانده‌اند.
بنا بر قرائت اول، غُلْف جمع اَغْلَف است، مثل: اَحْمَر و حُمْر، و چون شمشير در غِلاف باشد آنرا اَغْلَف گويند. و بنا بر قرائت دوم (غُلُف) آن جمع غِلاف است، مثل: مِثال و مُثُل.
پس اَغْلَف يعنى در غِلاف شده و غُلْف يعنى در غلاف شده‌ها بنا بر قرائت مشهور.
در
قاموس گفته «قَلْبٌ أَغْلَفُ» گوئى به
قلب غلافى پوشانده‌اند كه چيزى نمى‌فهمد و آنرا در خود جاى نمی‌دهد.
معنى آيه اين است: «و گفتند دلهاى ما در غلاف و
پرده است و كلام تو را نمى‌فهميم و به دل ما وارد نمی‌شود، بلكه خدا در اثر
کفر لعنتشان كرده،؛ لذا كم ايمان می‌آورند».
اين دو آيه نظير آيه:
(وَ قالُوا قُلُوبُنا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ وَ فِي آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنا وَ بَيْنِكَ حِجابٌ ...)،
«گفتند قلب‌هاى ما در محفظه‌هائى است از آنچه ما را بدان می‌خوانى و در گوش‌هاى ما سنگينى هست، ميان ما و تو پرده‌اى وجود دارد»، يعنى: قادر به
فهم كلام تو نيستيم.
اين لفظ فقط دو بار در
قرآن آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غلف"، ج۵، ص۱۱۵.
