غُلْف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غُلْف: (وَ قالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ) «غُلْف» جمع
«اغلف» به معناى «غلاف‌دار» است.
(وَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ) (و آن‌ها از روى استهزا گفتند: دل‌هاى ما در غلاف است و ما از گفته تو چيزى نمى‌فهميم، همين طور است،
خداوند آن‌ها را به خاطر كفرشان، از رحمت خود دور ساخته و كمتر ايمان مى‌آورند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه (غلف) جمع اغلف است، و اغلف از ماده غلاف است و معناى جمله اين است كه در پاسخ گفتند: دل‌هاى ما در زير غلاف‌ها و لفافه‌ها و پرده‌ها قرار دارد و اين جمله نظير
آیه: (
(وَ قالُوا قُلُوبُنا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ)، گفتند: دل‌هاى ما در كنانه‌ها است، از آن‌چه شما ما را به آن می‌خوانيد)
می‌باشد و اين تعبير در هر دو آيه كنايه است از اين‌كه ما نميتوانيم به آن‌چه شما دعوتمان مى‌كنيد گوش فرا دهيم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غُلْف»، ص۴۰۲.
