• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضل بجانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: فضل بجانی


ابوسلمة فضل بن سلمه بن جریر جهنی بجانی اندلسی فقیه مالکی برجسته اندلسی بود که در فقه مالکی تبحر داشت، آثار متعددی از خود به یادگار گذاشت و در سال ۳۱۹ هجری درگذشت.



بجانی اهل البیره بود و در آن شهر و نیز در بجانه به آموختن علم حدیث پرداخت.
[۱] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    

او حافظ ترین فرد در فقه مالک و آگاه‌ترین آنها به اختلاف اصحاب مالک در روزگار خویش بود.
[۲] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    

وی در مسجد جامع بجانه به تدریس می‌پرداخت و جماعتی از اصحاب سحنون (م. ۲۴۰ق) را دیدار کرد.
[۳] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    

فضل، دو بار برای فراگیری علوم به سفر رفت که حدود ده سال طول کشید.
[۴] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    



فضل از افرادی چون سعید بن نمر، احمد بن سلیمان و ابن مجلون حدیث شنید.
[۵] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    



از شاگردان فضل بجانی می‌توان به ابومروان خُزَز بن معصّب (مصّعب) بجانی اشاره کرد.
[۶] محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج، ص.    



آثاری که بجانی تألیف کرد، عبارت‌اند از:
• تنبیهات فی الفقه
[۷] محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج ۱، ص ۳۰۸.    

• اختصار الواضحه
[۸] محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج ۱، ص ۳۰۸.    

• مختصر کتاب ابن مواز
[۹] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    

• مختصر فی المدونه
[۱۰] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    

• مسائل المدونه و المستخرجه و المجموعه
[۱۱] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    

• جزء فی الوثائق.
[۱۲] فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    



فضل سرانجام در سال ۳۱۹ هجری در بجانه از دنیا رفت.
[۱۳] زرکلی، خیر الدین، الأعلام، ج ۵، ص ۱۴۹.    

(دیگر منابع:
[۱۴] ابن عمیرة، بغیه الملتمس فی تاریخ رجال اهل الاندلس، ج ۱، ص ۴۴۳.    
[۱۵] شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج ۱، ص ۱۶۴.    
[۱۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج ۸، ص ۶۸.    
[۱۷] علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج ۱، ص ۴۵۳.    
)


۱. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۲. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۳. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۴. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۵. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۶. ↑ محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج، ص.    
۷. ↑ محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج ۱، ص ۳۰۸.    
۸. ↑ محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج ۱، ص ۳۰۸.    
۹. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۱۰. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۱۱. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۱۲. ↑ فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج ۱، ص ۳۱۵.    
۱۳. ↑ زرکلی، خیر الدین، الأعلام، ج ۵، ص ۱۴۹.    
۱۴. ↑ ابن عمیرة، بغیه الملتمس فی تاریخ رجال اهل الاندلس، ج ۱، ص ۴۴۳.    
۱۵. ↑ شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج ۱، ص ۱۶۴.    
۱۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج ۸، ص ۶۸.    
۱۷. ↑ علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج ۱، ص ۴۵۳.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «فضل ـ بجانی»، ج ۲، ص ۳۲۳.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 339 (قمری) | شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | عالمان قرائت قرآن | فقهای قرن 4 (قمری) | مؤلفان قرن 4 (قمری) | محدثان اسلامی | محدثان قرن 4 (قمری)
جعبه ابزار