قائِم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قائِم: (مِنْها قآئِمٌ وَ حَصيدٌ) «قائِم» از مادّه
«قيام» اشاره به شهرها و آبادىهايى است كه از اقوام پيشين بر پا ماندهاند، مانند سرزمين مصر كه جايگاه فرعونيان بود و پس از غرق شدن اين گروه ظالم و ستمگر، همچنان بر جاى ماند، (باغهايش و كشتزارهايش و بسيارى از عمارتهاى خيرهكنندهاش).
(ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِيدٌ) (اين از اخبار شهرها و آباديهاست كه مابراى تو شرح مىدهيم؛ كه بعضى هنوز برپا هستند، و بعضى درو شدهاند و از ميان رفتهاند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: برخى از دهكدهها كه ما برايت داستان كرديم دهكدههايى است كه به كلى از بين نرفته و هنوز آثارى از آنها باقى است، مانند دهكده قوم لوط كه هنو ز- يعنى در عصر نزول قرآن - آثارش باقى است و بيننده را به ياد آن قوم مىاندازد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قائِم»، ص۴۳۱.