جمع «قال» از مادّه «قلى» (بر وزن حَلْق و بر وزن شرک) به معناى عداوت شديدى است كه در اعماق دل و جان انسان اثر مىگذارد و اين تعبير شدت نفرت لوط را نسبت به اعمال آنها روشن مىسازد.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلمه قالى به معناى مبغض و دشمن است و مقابله تهديد قوم كه گفتند: تو را تبعيد مىكنيم به مثل چنين كلامى كه من دشمن عمل شمايم و اينكه اصلا متعرض جواب از تهديد ايشان نشد.