قرائت سماعی•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرائت سماعی به معنای شنیدن
قرائت
از زبان استاد توسط
قاری
می باشد.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - تعبیر دیگر
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
در قرائت سماعی، قاری از زبان استاد خود قرائت را میشنود؛ به عبارت دیگر، شاگرد یا کسی که میخواهد
قرآن
یا
حدیث
را فراگیرد، از زبان استاد میشنود؛ چه آن را بر شاگرد املا کند یا نکند، و چه استاد از روی کتاب بخواند یا به کمک حافظه قرائت کند.
۲ - تعبیر دیگر
[
ویرایش
]
از اصطلاح «قرائت سماعی» در کتابهای علوم قرآنی به «
تلقی قرائت
» و «
سماع قرائت
» نیز تعبیر شده است.
[۱]
شریعت، محمد جواد، ۱۳۱۵-، چهارده روایت در قرائت قرآن مجید، ص۲۷.
[۲]
فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص۲۹.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
شریعت، محمد جواد، ۱۳۱۵-، چهارده روایت در قرائت قرآن مجید، ص۲۷.
۲.
↑
فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص۲۹.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قرائت سماعی».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری