قول معروف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قول معروف: (وَ قُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفاً) «قول معروف» (گفتار نيک و شايسته)، معناى وسيعى دارد كه علاوه بر آنچه گفته شد، هرگونه گفتار باطل، بيهوده، گناه‌آلود و مخالف حق را نفى مى‌كند.
(يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا) (اى همسران پيامبر! شما همچون يكى از زنان عادى نيستيد اگر تقوا پيشه كنيد؛ پس به گونه‌اى هوس‌انگيز سخن نگوييد كه بيماردلان در شما طمع كنند و سخن شايسته بگوييد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(وَ قُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفاً) يعنى سخن معمول و مستقيم بگوييد، سخنى كه شرع و عرف اسلامى (نه هر عرفى) آن را پسنديده دارد و آن سخنى است كه تنها مدلول خود را برساند، (نه اينكه كرشمه و ناز را بر آن اضافه كنى تا شنونده علاوه بر درک مدلول آن دچار ريبه هم بشود).
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قوّت»، ص۴۴۸.
