قَبَس (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قَبَس: (آتيكُمْ مِّنْها بِقَبَسٍ) «قَبَس» (بر وزن قفس) به معناى مختصرى از آتش است كه از مجموعه‌اى جدا مى‌كنند
و با توجّه به اين كه معمولًا مشاهده آتش در بيابان‌ها نشان مى‌دهد كه جمعيتى گرد آن جمع‌اند و يا اين كه شعله‌اى را بر جاى بلندى روشن ساخته‌اند كه كاروانيان در شب راه را گم نكنند و با توجّه به تعبيرات ديگر استفاده مى‌شود كه موسى با همسر و فرزند خود در شبى تاريک از بيابان عبور مى‌كرده، شبى سرد و ظلمانى، كه راه را گم كرده بود.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
قَبَس:
(إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى) (هنگامى كه از دور آتشى مشاهده كرد و به خانواده خود گفت: اندكى درنگ كنيد كه من آتشى ديدم؛ شايد شعله‌اى از آن براى شما بياورم؛ يا به وسيله اين آتش راهى پيدا كنم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قبس - با دو فتحه - به معناى شعله است كه به وسيله نوک چوب يا مانند آن از آتشى ديگر گرفته شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِيكُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ) (به خاطر بياور هنگامى را كه موسى به خانواده خود گفت: من آتشى از دور ديدم؛ همين جا توقف كنيد؛ به زودى خبرى از آن براى شما مى‌آورم، يا شعله آتشى تا گرم شويد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قبس به معناى آن مقدار آتشى است كه از آتشى ديگر بردارى.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَبَس»، ص۴۳۳.
