قَدَّرَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
'''قَدَّرَ: ''
(إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ) «قَدَّرَ» از مادّه
«تقدير» در اينجا به معناى آماده ساختن مطلب در ذهن و تصميم گرفتن براى اجراى آن نقشه شوم است.
(إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ) (او براى مبارزه با قرآن انديشه كرد و نقشه‌اى شيطانى كشيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: تقدير كه مصدر قدر است به معناى اندازه‌گيرى و سنجيدن است و تقدير از روى تفكير به معناى آن است كه چند معنا و چند وصف را در ذهن بچينى، يعنى آن‌ها را در ذهن جابجا كنى، يكى را بگذارى و ديگرى را بردارى تا از رديف شدن آن‌ها غرض مطلوب خود را نتيجه بگيرى، وليد بن مغيره هم در اين انديشه بود كه چيزى بگويد كه با آن گفته، دعوت اسلام را باطل كند و مردم معاند مثل خودش آن گفته را بپسندند، پيش خود فكر كرد آيا بگويد اين قرآن شعر است، يا بگويد كهانت و جادوگرى است؟ آيا بگويد هذيان ناشى از جنون است، يا بگويد ازاسطوره‌ها و افسانه‌هاى قديمى است؟ بعد از آنكه همه فكرهايش را كرد اينطور اندازه‌گيرى كرد كه بگويد: قرآن سحرى از كلام بشر است، چون بين زن و شوهر و پدر و فرزند جدايى مى‌اندازد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَدَّرَ»، ص۴۳۵.
