• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لمز (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




لمز:(وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ)
بعضى فرق ميان‌ «همز» و «لمز» را چنين گفته‌اند: «لمز»، شمردن عيوب افراد است در حضور آن‌ها، و «همز»، ذكر عيوب در غياب آن‌ها است، و نيز گفته‌اند كه «لمز» عيب‌جویى با چشم و اشاره است، در حالى كه «همز» عيب‌جویى با زبان است.



(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَ لَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ وَ لَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَ لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَ مَن لَّمْ يَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ) (اى كسانى كه ایمان آورده‌ايد! هرگز گروهى از مردان شما گروه ديگرى را مسخره نكنند، شايد آن‌ها ازاين‌ها بهتر باشند؛ و نه زنانى زنان ديگر را، شايد آنان بهتر از اينان باشند؛ و يكديگر را مورد طعن و عيبجويى قرار ندهيد و با القاب زشت و ناپسند يكديگر را ياد نكنيد، بسيار بد است كه بر كسى پس از ايمان نام كفرآميز بگذاريد؛ و آن‌ها كه توبه نكنند، ستمكارند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه لمز كه مصدر تلمزوا است، به طورى كه گفته‌اند [۷]    - به معناى اين است كه شخصى را به عيبش آگاه سازى. و اگر كلمه مزبور را مقيد به قيد انفسكم- خود را نموده، براى اشاره به اين است كه مسلمانان در يک مجتمع زندگى مى‌كنند، و در حقيقت همه از همند، و فاش كردن عيب يک نفر در حقيقت فاش كردن عيب خود است. پس بايد از لمز ديگران به طور جدى احتراز جست (همان‌طور كه از لمز خودت احتراز دارى، و هرگز عيب خودت را نمى‌گويى) و همان‌طور كه حاضر نيستى ديگران عيب تو را بگويند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. حجرات/سوره۴۹، آیه۱۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۱۸۸.    
۵. حجرات/سوره۴۹، آیه۱۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۱۶.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۸۱.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۲۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۱۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۰۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «لمز»، ص۴۸۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حجرات | لغات قرآن




جعبه ابزار