• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لِیَبْلُوَکُم (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



لِيَبْلُوَكُم: (لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ)
«لِيَبْلُوَكُم» از مادّه‌ «بلاء و ابتلاء» به معناى آزمايش است، همان گونه كه سابقاً هم اشاره كرده‌ايم، آزمايش‌هاى الهى براى كشف حال و پى‌بردن به وضع درونى و روحى و فكرى افراد نيست، بلكه به معناى پرورش دادن و تربيت نمودن است.



(وَ هُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ لَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ) (او كسى است كه آسمان‌ها و زمین را در شش روز (شش دوران‌) آفريد؛ و عرش قدرت او، بر آب قرار داشت؛ و جهان در آغاز توده مذابى بود، او آن را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدام يک عملتان بهتر است. و اگر به آن‌ها بگويى: «شما بعد از مرگ، برانگيخته مى‌شويد.»، به يقين كافران مى‌گويند: «اين سحرى آشكار است!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:(لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا) حرف لام براى غايت است، و كلمه يبلوكم از مصدر بلاء است كه به معناى امتحان مى‌باشد، و جمله‌ (أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا) بيان آن امتحان است در شكل استفهام. مى‌خواهد بفهماند خداى تعالى اگر آسمان‌ها و زمين را با آن نظام حيرت انگيزش خلق كرد، براى اين غايت و نتيجه بود كه شما را بيازمايد و نيكوكاران شما را از بدكارانتان مشخص سازد.
معلوم است كه بلاء و امتحان هيچ وقت غرض اصلى قرار نمى‌گيرد، هر امتحانى كه در هر جا صورت مى‌گيرد براى جدا كردن خوب از بد و مرغوب از نامرغوب است، و همچنين است حسنه و سيئه، يعنى اگر امتحانى صورت مى‌گيرد تا مردم خوب و داراى حسنات از مردم بد و داراى سيئات جدا شوند، اين جدا سازى نمى‌تواند غرض اصلى باشد، بلكه براى كار و غرضى ديگر است، و آن جزائى است كه بر حسنه و سيئه مترتب مى‌شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. هود/سوره۱۱، آیه۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۴۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۶۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۴۴.    
۵. هود/سوره۱۱، آیه۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۲۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۲۲۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۵۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۱۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «لِیَبْلُوَکُم»، ص۴۹۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره هود | لغات قرآن




جعبه ابزار