• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن عبدالله حرزالدین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


محمد حرزالدین فرزند عبدالله از افراد مشهور خاندان حرزالدین بود. آل حرزالدین از خاندان‌های علمی مشهور در قرن دوازدهم تا چهاردهم بودند.


محمد، کوچک‌ترین فرزند عبداللّه حرزالدین، در حدود ۱۱۹۳ در نجف به دنیا آمد. فقه و اصول را نزد علی کاشف‌الغطاء، صاحب جواهر، سیدمهدی قزوینی و محمدحسین کاظمی فراگرفت. وی در فقه، منطق، ادبیات و عروض تبحر داشت.
[۱] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۰، قم ۱۴۰۵.
[۲] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۲، قم ۱۴۰۵.


ابراهیم‌ بن محمد غَرّاوی، ابراهیم‌ بن عبدالحسین سودانی و برادرزاده‌اش عبدالحسین حرزالدین از شاگردان او بودند و محمد بن طعمه زریجی از وی اجازه اجتهاد داشت.
[۳] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۲۸، قم ۱۴۰۵.
[۴] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۳۷ـ۳۸، قم ۱۴۰۵.
[۵] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۲، قم ۱۴۰۵.
[۶] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۳، قم ۱۴۰۵.
[۷] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۶، قم ۱۴۰۵.


از او آثار متعددی برجای مانده است که از آن جمله‌اند:
۱. کتاب‌الحج، که اثری مبسوط و استدلالی است.
۲. کتاب‌هایی در حدیث؛
۳. المصباح، درباره اعمال مساجد چهارگانه و ادعیه و اوراد.
۴. حاشیه بر شرح‌الشمسیة، در منطق.
۵. آثاری در مراثی، از جمله در مقتل امام حسین (علیه‌السلام).
[۸] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۲ـ ۳۴۳، قم ۱۴۰۵.
[۹] خاقانی، علی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۱۵ـ ۵۲۱، او، النجفیات، نجف ۱۳۷۳/۱۹۵۴، چاپ افست قم ۱۴۰۸.


شیخ ‌محمد حرزالدین برای زیارت مزار امام رضا (علیه‌السلام) به ایران آمد. در بازگشت، به اصفهان رفت و در آن‌جا مورد تکریم و احترام دوستش، سید اسداللّه اصفهانی (فقیه، متوفی ۱۲۹۰، فرزند حجت‌الاسلام محمدباقر شفتی)، قرار گرفت، ولی تقاضای وی را برای اقامت و تدریس در آن شهر نپذیرفت. او در مسیر بازگشت به عراق، بیمار شد و در ۱۲۷۷ بر اثر همان بیماری در نجف درگذشت و در مقبره آل حرزالدین به خاک سپرده شد.
[۱۰] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۱، قم ۱۴۰۵.
[۱۱] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۳، قم ۱۴۰۵.


۱. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۰، قم ۱۴۰۵.
۲. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۲، قم ۱۴۰۵.
۳. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۲۸، قم ۱۴۰۵.
۴. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۳۷ـ۳۸، قم ۱۴۰۵.
۵. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۲، قم ۱۴۰۵.
۶. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۳، قم ۱۴۰۵.
۷. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۶، قم ۱۴۰۵.
۸. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۲ـ ۳۴۳، قم ۱۴۰۵.
۹. ↑ خاقانی، علی، شعراء الغری، ج۱۰، ص۵۱۵ـ ۵۲۱، او، النجفیات، نجف ۱۳۷۳/۱۹۵۴، چاپ افست قم ۱۴۰۸.
۱۰. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۱، قم ۱۴۰۵.
۱۱. ↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۴۳، قم ۱۴۰۵.


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل حرزالدین»، شماره۶۰۱۹.    



جعبه ابزار