معدن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معدن:«معدن» از مادّه «عَدْن»
را به اين جهت «معدن» مى‌گويند كه جايگاه استقرار فلزات و جواهرات است.
(جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤًا وَ لِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ) (پاداش آنان باغ‌هاى جاويدان بهشتى است كه در آن وارد مى‌شوند در حالى كه با دستبندهايى از طلا و مرواريد آراسته‌اند، و لباسشان در آن جا حرير است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(جنات عدن) ظاهرا اين جمله بيان همان فضل كبير باشد. در
مجمع البیان گفته: اين جمله تفسير فضل است گويا شخصى پرسيده: اين فضل كبير چيست؟ در پاسخ فرموده: بهشت‌هايى است كه تقديرش يا پاداش جنات است، يا دخول جنات، و ممكن هم هست كلمه جنات بدل از فضل باشد، گويا فرموده: ذلك دخول جنات - آن داخل شدن بهشت است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «معدن»، ص۵۳۸.
