مهلّب بن احمد اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مهلّب بن احمد اسدی (م
۴۳۵ هـ.ق) از فقها و دانشمندان برجسته قرن پنجم در
اندلس بود.
او داماد ابومحمد اصیلی، فقیه بزرگ آن دوران، بود و
فقه را نزد وی آموخت.
همچنین نزد اساتیدی چون ابوزکریا اشعری و عبدالله لوارث بن خیرون نیز علم آموخت.
ایشان سفرهایی علمی به
قیروان و
مصر داشت و از علمای آن سرزمینها نیز بهره برد.
شاگردانی چون ابوعمر بن حذّاء، ابوعبدالله بن عابد و حاتم بن محمد از وی روایت کردهاند.
او برای مدتی به قضاوت در مریّه و مالقه منصوب شد.
شرح صحیح بخاری،
شرح موطّأ مالک و
النصیح فی اختصار الصحیح (خلاصهای از صحیح بخاری) ازآثار وی میباشد.
ایشان در سال
۴۳۳ یا ۴۳۵ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالقاسم مهلب بن احمد بن أسید أسدی، تمیمی، اندلسی ملقب به
ابن ابی صفره اهل مریّه ـ شهری در اندلس ـ بود و در همانجا سکونت داشت.
به گفته
قاضی عیاض وی علاوه بر فقه
در حدیث، ادبیات و مناظره نیز توانا و فردی صاحبنظر بود.
بر پایه گزارش
ابن بشکوال وی زمانی به قضاوت دو شهر مریّه
و مالقه
در اندلس دعوت شده و عهدهدار قضاوت گردید.
ابوالقاسم داماد
ابومحمد اصیلی بود و فقه را نزد وی فرا گرفت.
از دیگر شیوخ وی، کسانی چون
ابوزکریا اشعری و
عبداللّه لوارث بن خیرون را میتوان نام برد.
ایشان به قیروان و مصر هم رفته بود و از علما و دانشمندان آنجا نیز بهره برده است.
مهلب بن احمد شاگردان و راویانی داشت که از آن میان میتوان به افرادی همچون ابوعمر بن حذّاء،
ابوعبداللّه بن عابد
و حاتم بن محمد
اشاره کرد.
تمیمی آثاری از خود بر جای گذاشت که عبارتاند از:
• شرحی بر صحیح بخاری؛
• شرحی بر موطّأ مالک؛
• النصیح فی اختصار الصحیح که خلاصه صحیح بخاری است.
اسدی در نهایت در ۴۳۳ (هجری قمری)
یا ۴۳۵ (هجری قمری) از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «مهلّب بن احمد اسدی»، ج۳، ص۳۹۳.