• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَتْرَبَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: مَتْرَبَة (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: متربه (مفردات‌قرآن)، متربه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تراب.

مَتْرَبَة: (أَوْ مِسْكِيْناً ذا مَتْرَبَةٍ)
[۱] بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    

«مَتْرَبَة» مصدر ميمى از مادّه‌ «ترب» (بر وزن طرب) در اصل از «تراب» به معناى «خاک» گرفته شده و به كسى مى‌گويند كه بر اثر شدت فقر، خاک‌نشين شده است،
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    
در اين‌جا تاكيد روى اين گونه مسكين‌ها به خاطر اولويت آن‌ها است و الَّا اطعام همه مسكينان از اعمال حسنه است.
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۴۷.    



(أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ)
[۴] بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    
(يا مستمندى خاک‌نشين را)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه متربة از ماده تراب (خاک) گرفته شده و معنايش خاک‌نشينى از شدت فقر است.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۵.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.    
)

۱. ↑ بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۴۷.    
۴. ↑ بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۵.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَتْرَبَة»، ص۵۰۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بلد | لغات قرآن
جعبه ابزار