مَراضِع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَراضِع:(عَلَيْهِ الْمَراضِعَ) «مَراضِع» جمع
«مُرْضِع» (بر وزن مُخْبِر) به معناى زن شيرده است،
بعضى نيز آن را جمع
«مَرْضَع» (بر وزن مَكْتَب) به معناى محل شيردادن يعنى پستان، دانسته‌اند. اين احتمال نيز داده شده كه مصدر ميمى و به معناى
«رِضاع» (شير دادن) بوده باشد ولى معناى اول مناسب‌تر است.
(وَ حَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَ هُمْ لَهُ نَاصِحُونَ) (ما همه زنان شير ده را از پيش بر او حرام كرده بوديم تا تنها به آغوش مادر باز گردد؛ و خواهرش كه بى‌تابى مأموران
فرعون را براى پيدا كردن دايه مشاهده كرد گفت: «آيا شما را به خانواده‌اى راهنمايى كنم كه اين نوزاد را براى شما كفالت مى‌كنند و خيرخواه او مى‌باشند؟!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حرمنا از تحريم است، كه در اين
آیه به معناى حرام شرعى نيست، بلكه به معناى تحريم تكوينى است، و معنايش اين است كه: ما او را طورى كرديم كه از احدى پستان قبول نكرد، و از مكيدن پستان زنان امتناع ورزيد. اينكه فرمود: من قبل معنايش اين است كه موسى قبل از آن‌كه خواهرش نزديک شود از مكيدن پستان زنان امتناع ورزيده بود، و كلمه مراضع - به طورى كه گفته‌اند- جمع مرضعه است يعنى زن شيرده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مَراضِع»، ص۵۱۵.
