• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَیْمَنَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَیْمَنَة: (مَا أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ)
اين احتمال داده شده كه‌ «مَیْمَنَة» از مادّه‌ «يمن» به معناى سعادت و خوشبختى و بركت است، يعنى آن‌ها صاحبان بركتند كه وجودشان هم براى خودشان بركت دارد و هم براى جامعه.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَیْمَنَة:

۱.۱ - آیه۸ سوره واقعه

(فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ) (نخست سعادتمندان و خجستگان هستند؛ چه سعادتمندان و خجستگانى!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ميمنة از ماده يمن است كه مقابل شوم است و معنايى بر خلاف آن دارد پس اصحاب ميمنة اصحاب و دارندگان يمن و سعادتند و در مقابل آنان اصحاب مشئمة هستند، كه اصحاب و دارندگان شقاوت و شئامتند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه۱۸ سوره بلد

(أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ) (آن‌ها اصحاب يمين و سعادتمندانند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ميمنة از ماده يمن، ضد شوم است و اشاره اولئك به كسانى است كه سياق آيات قبل بر آنان دلالت دارد و معناى آيه اين است كه: اينان كه به هر عقبه دشوارى قدم نهادند و از كسانى بودند كه به خدا ايمان آورده، يكديگر را به صبر و مرحمت سفارش كردند، مردمى صاحب يمن و شگونند و ايمان و اعمال صالحى كه از پيش براى آخرت خود مى‌فرستند چيزى به جز شگون و مباركى و زيبا و مرضى نمى‌دانند. ولى بعضى از مفسرين گفته‌اند: مراد از ميمنة طرف دست راست است و اصحاب دست راست كسانى هستند كه در قيامت نامه اعمالشان به دست راستشان داده مى‌شود، ولى اين سخن درست نيست، زيرا در مقابل اصحاب ميمنه به اين معنا اصحاب مشئمه قرار نمى‌گيرد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. واقعه/سوره۵۶، آیه۸.    
۲. بلد/سوره۹۰، آیه۱۸.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۴.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۳۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۱۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۴۴.    
۷. واقعه/سوره۵۶، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
۱۳. بلد/سوره۹۰، آیه۱۸.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۴.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱-۴۹۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَیْمَنَة»، ص۵۶۹.    






جعبه ابزار