• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پیاز (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



پیاز گیاهی خوردنی با طعمی تند از تیره سوسنیان با نام علمی (Alliumcepa) و از قدیمی‌ترین گیاهان مصرفی آدمی است.



پیاز، گیاهی خوردنی با طعم تند تک لپه‌ای و از تیره سوسنی و هم خانواده با سیر است.
[۱] فرهنگ فارسی، ص۸۵۹، «پیاز».
در این مدخل از واژه «بصل» استفاده شده است.


معادل عربی پیاز، «بَصَل» است که شباهت بسیاری به معادل عبری آن دارد.
[۲] دانشنامه جودیکا (Judaica: Onion)
در قرآن این واژه تنها یک بار به عنوان یکی از خوراکیهای درخواستی بنی‌اسرائیل یاد شده است که به جای مَنّ و سَلْوی به خوردن آنها رغبت داشتند:«و اِذ قُلتُم یـموسی لَن نَصبِرَ عَلی طَعام و‌احِد فَادعُ لَنا رَبَّکَ یُخرِج لَنا مِمّا تُنبِتُ الاَرضُ مِن بَقلِها وقِثّائِها وفومِها و عَدَسِها وبَصَلِها قالَ اَتَستَبدِلونَ الَّذی هُوَ اَدنی بِالَّذی هُوَ خَیرٌ اِهبِطوا مِصرًا فَاِنَّ لَکُم ما سَاَلتُم...». این ماجرا در کتاب مقدس نیز آمده است.
[۴] کتاب مقدس، اعداد ۱۱: ۵.
در نوشته‌های ربانی یهود هم بارها به پیاز اشاره شده و خوردن آن، نشانه دوری از خوشگذرانی و قناعت به کم معرفی شده است.
[۵] دانشنامه جودیکا (Judaica: Onion)



۱. فرهنگ فارسی، ص۸۵۹، «پیاز».
۲. دانشنامه جودیکا (Judaica: Onion)
۳. بقره/سوره۲، آیه۶۱.    
۴. کتاب مقدس، اعداد ۱۱: ۵.
۵. دانشنامه جودیکا (Judaica: Onion)



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پیاز».    



جعبه ابزار